ΣΤΕΡΝΟ – ΑΝΤΙΟ
Αυτά τα χρόνια ταξίδεψαν προς την αιωνιότητα! Αρκετοί - συγγενείς, φίλοι και συνδημότες από το Γαλάτσι μας. Ο καθένας, κατά γενική ομολογία διέθεταν χαρίσματα, ελαττώματα(όπως όλοι μας) πάνω απ’ όλα όμως ΑΝΘΡΩΠΙΑ, κάτι πού έχει χαθεί δυστυχώς σήμερα στις μέρες μας.
Την Τετάρτη 24 / 09/ 08 - (της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας) - το ξημέρωμα 0.5.30, ξεκίνησε το δικό του, ταξίδι προς τις ταξιαρχίες των Αγγέλων ! για να βρει τους συγγενείς και φίλους ο μοναχικός στη ζωή αλλά με πολλούς δίπλα του συνανθρώπους που τον στήριξαν μέχρι το τελευταίο ταξίδι του. Νικολάου Γιώργος.(Ότι έβρισκε το μάζευε για να τα βάζουμε στα πακέτα για τις αποστολές μας στους Άπορους του Πλανήτη).
Δεν ξέχναγε ποτέ τους οικονομικά αδύναμους και αναξιοπαθούντες.
0λοι συχνά εύρισκαν ηθική και οικονομική στήριξη, χωρίς διακρίσεις, χρώματα και ταμπέλες μαζί και κείνος, από την κοινωνική ομάδα αλληλεγγύης, τους εθελοντές φίλους, τους εργαζόμενους 5-6 που ασχολούνται με την βοήθεια στο σπίτι, κάποιες κυρίες από τις εκκλησίες μας και όλη την γειτονιά (ιδιαιτέρως απ’ την κατοικία που έμενε τα τελευταία του χρόνια μέχρι και το ΤΕΛΟΣ.
Την Πέμπτη 25/09/08 στις 4 και 15 το απόγευμα απ’ το Ναό τού Αγίου Νικολάου στο κοιμητήριο του Ζωγράφου, οι φίλοι του απ’ το Γαλάτσι ήταν κοντά του.
(Ο μοναδικός του Γιός βρισκόταν στη Κύπρο) η Υγεία του δεν του επέτρεψε να είναι κοντά στο πατέρα του δυστυχώς… Όμως προτού κλείσει τα μάτια του τηλε
φωνηθήκαν για τελευταία φορά. Ο ταξιδευτής του ονείρου ο ρακοσυλλέκτης της Αγάπης! Νικολάου Γιώργος από την Κύμη Ευβοίας, μού έλεγε πάντα όταν με πλή γωναν, μην στενοχωριέσαι ποτέ, ότι κάνεις το κάνεις, γιατί το θέλεις εσύ και κρί
νεις ότι θα πιάσει τόπο. Αστους αυτούς να λένε.
Ο μανάβης ότι έχει πουλάει(την ήξερε καλά την πιάτσα της ζωής)αλλά οι καλοθε λητές δεν του άφησαν τίποτα). Εσύ προχώρα, παράλληλα και δίπλα με το συνάνθ ρωπο. Το σπίτι του όπως πάντα να είναι ανοικτό για όλους μέρα νύχτα στη κυριο
λεξία, ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΓΙΑΤΙ, ΕΓΩ ΕΠΑΘΑ…..
Φίλε και συνεργάτη στις Κοινωνικές Ομάδες, μια τελευταία παράκληση μη μας ξεχάσεις να έρχεσαι τακτικά έτσι όπως έκανες πάντα όταν ετοιμάζαμε τα δέματα για τους συνανθρώπους μας και μας βοηθούσες. Μη ξεχάσεις την Αγγέλα τον κύρ. Δημήτρη, τον Ανδρέα, την Αγγέλα την Τας. την Κατερίνα το κ. Χουντάλα, την κυρά Βούλα που σου έκανε το καφεδάκι σου, την Μαίρη, τον Αντώνη τον κύριο Κεραμιώτη τον Γιωργάκη τον Θοδωρή Τον Δήμαρχο όπως τον έλεγες που λάτρευες και ήθελες να σου έκανε ένα(Ξενώνα κ ένα κέντρο σίτισης κ ένδυσης να μην δεινοπαθούν όλοι οι ταλαιπωρημένοι στο Γαλάτσι)κ όχι μόνο κ όλους όσους ήταν κοντά σου ο καθένας απ’ το δικό του Μετερίζι μέχρι το τέλος..
Ταξιδευτή του ονείρου ξεκίνησες το πνευματικό ταξίδι, εκεί πού θα προσμένεις όπως όλοι μας την ΑΝΑΣΤΑΣΗ των ΨΥΧΩΝ. Ολόψυχα σου ευχόμαστε να είναι όλα καλά στο στερνό μακρινό αυτό ταξίδι και απάνεμα τα χώματα της Αττικής γης, που φιλοξένησαν το σώμα σου.
Δεν θα ξεχαστείς ποτέ από κανένα γιατί είχες κερδίσει άξια με τη αγάπη σου, προς όλους ένα κομμάτι της καρδιάς μας. Στο μυαλό μας οι θύμισες θα σε ορίζουν ως τον κυρ. Γιώργο(τον παππού) τον ρακοσυλλέκτη της Αγάπης κ των φτωχών.
Καληνύχτα κυρ. Γιώργο ‘ ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ‘ . κ πες εκεί ψηλά ότι όπου υπάρχει Αγάπη και λίγο φαγητό γίνονται θαύματα, ας κοιτάξουν λίγο κάτω έφτασε ο καιρός, πρέπει !
Για την Κοινωνική Ομάδα Γαλατσίου και τους Εθελοντές.
Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος.
Εκπαιδευτικός–Παιδαγωγός, ΑμεΑ και Ευπαθών – Ομάδων.
-
