ΓΙΑ ΤΟΥΣΑ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΕΥΠΑΘΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ.

Ο Άνθρωπος του κόσμου
Αγαπήσαμε και αγαπάμε τον κόσμο από καρδιάς. Του τα δίνουμε όλα. Αυτός έδειχνε ότι μάς ήθελε, μας πλησίασε, μας αγκάλιασε.
Άλλα στο σύνολο του προσποιούταν και ποτέ, δεν έλεγε την αλήθεια.
Τά θα και τις ψεύτικες ελπίδες τις δέχονταν.
Ή αλήθεια! τον ενοχλούσε και κατά ένα περίεργο τρόπο την απόδιωχνε.
Δε λατρέψαμε τις ιεραρχίες του, ούτε λυγίσαμε το γόνατο. Υπομέναμε ! μπροστά στα είδωλά του, το χρήμα, το ψέμα, την βρώμικη άλλη ζωή, αλλά δεν πέσαμε.
Δε χαμογελάσαμε ψεύτικα ποτέ σε κανένα, μα ούτε κραυγάσαμε μια ηχώ
για να λατρέψουμε, κάτι το εφήμερο κάτι το ψεύτικο, ανάμεσα στα πλήθη.
Δεν ήμασταν άλλος ένας αριθμός, ήμασταν μαζί τους και νόμισαν ότι μας είχαν, μα δεν ήμασταν δικοί τους ποτέ, γιατί είμαστε άλλου.
Ήμαστε και θάμαστε μόνοι εκείνη την ώρα, αλλά δεν θα πάψουμε ποτέ μέχρι το τέλος να δίνουμε τα πάντα κατ’ εντολή του.
Αν θα μείνουμε η όχι ζωντανοί στην μνήμη τους ή ξεχασμένοι, δικό τους το ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
Αυτό πού πρέπει εμείς να κάνουμε (όσο μπορεί ο καθένας) πιστεύουμε ταπεινά ότι το κάνουμε. Αν το πράττουμε καλά, αν τα καταφέρνουμε, ας το κρίνει άλλος ή άλλοι αν το θέλουν κάποιοι. Χωρίς υποκρισία, χωρίς λόγια αλλά με πράξεις και πάντα με την υπόδειξη του, με ήθος και αξιοπρέπεια σταθήκαμε απέναντι στον ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ πού σήμερα τους πετούν στους ΚΕΑΔΕΣ κλείνοντας τους ερμητικά στα σπίτια τους και πετούν ένα ξεροκόμματο στους γονείς που δεν αντιδρούν γιατί τους τρομοκρατούν, οι βρώμικοι, που τους τρώνε και τα λεφτά που τους προσφέρει η ΕΟΚ γιατί είναι δικαίωμα τους και δεν τους χαρίζει τίποτα κανείς.
Έτσι μάθαμε να τον λέμε εμείς αυτόν που αγαπήσαμε και θα αγαπάμε από καρδιάς μέχρι τέλους!
Αυτοί που παρέμειναν αχάριστοι και αγνώμονες…… δικό τους και αυτό το πρόβλημα.
Άς το βρουν μόνοι τους, είμαστε σίγουροι ότι μπορούν.
Ολόψυχα σε όλους Υγεία και ψυχής ηρεμία.
Καλή – Χρονιά.
Μόνο μια χάρη κλείνοντας θέλω να σας ζητήσω, τίποτα για μας.
Παράκληση από καρδιάς! Κτυπήστε την διπλανή σας πόρτα, αυτές τις μέρες μπορεί να σας χρειάζεται πραγματικά κάποιος.
Αν σας γεμίσει αυτή σας η πράξη, τότε συνεχίστε για όλο τον χρόνο μέχρι το ταξίδι στην αιωνιότητα.
Θα νιώσετε υπέροχα. Σας παρακαλούμε πιστέψτε μας, Αξίζει.
Σας ευχαριστούμε ολόψυχα για την προσοχή σας. Ένα μεγάλο συγγνώμη αν σας κουράσαμε. ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ, ΝΙΩΘΕΙΣ.
Για την Ομάδα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γαλατσίου
Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος
Και Οι Επίκουροι κοινωνικοί Εθελοντές της.
http://users.otenet.gr.~fracisko/
www.pasipka.gr/
www.e-galatsi.gr/

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΟΥΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΑ Α.με.Α & ΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ: 1648/86 – 2623/98 ΕΤΟΣ – ΙΔΡΥΣΕΩΣ 7/7/75 - ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ – ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : ΚΑΛΑΜΩΝ 36 11147 ΓΑΛΑΤΣΙ ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ : 2923785
Email: fracisko@otenet.gr & Sait = http://users.otenet.gr/~fracisko

Κοινωνική - Αλληλεγγύη
Κοινωνικός Εθελοντισμός
Ο Άνθρωπος του κόσμου
Αγαπήσαμε και αγαπάμε τον κόσμο από καρδιάς. Είμαστε κοντά του πάντα. Αυτός αφού μας αφουγκραστεί και μας πιστέψει, μας πλησιάζει, μας αγκαλιάζει και περιμένει και τη δική μας αγκαλιά, ένα ζεστό χάδι, ένα γλυκό λόγο.
Είναι πολύ δύσκολο να τον πλησιάσεις γιατί οι έξω του λένε πολλά και φοβάται. Πολλές φορές την αλήθεια την αποδιώχνει.
Όταν όμως σε φέρει κοντά του, είναι η ώρα πού του έχεις κερδίσεις την εμπιστοσύνη και αυτό γιατί φοβάται με ότι συμβαίνει σήμερα γύρω του.
Δεν λατρέψαμε τις ιεραρχίες, ούτε λυγίσαμε το γόνατο μπροστά στο χρήμα και το ψέμα, αλλά συνεχίζουμε την προσπαθειά μας με επίκεντρο πάντα τον Άνθρωπο.
Δε χαμογελάσαμε ψεύτικα ποτέ σε κανένα, μα ούτε κραυγάσαμε μια ηχώ για να λατρέψουμε, κάτι το εφήμερο κάτι το ψεύτικο, ανάμεσα στα πλήθη.
Δεν ήμασταν άλλος ένας αριθμός, ήμασταν μαζί τους και νόμισαν ότι μας είχαν, μα δεν ήμασταν δικοί τους ποτέ, γιατί ανήκαμε στον πλησίον μας.
Ήμαστε και θάμαστε μόνοι εκείνη την ώρα, αλλά δεν θα πάψουμε ποτέ μέχρι το τέλος να δίνουμε τα πάντα κατ’ εντολή του, όσο μπορούμε σε αύτούς που μας χρειάζονται πραγματικά.
Αν θα μείνουμε η όχι ζωντανοί στην μνήμη τους ή ξεχασμένοι, δε πρόκειται αυτό, να φρενάρει την ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ προσφορά μας.
Αυτό πού πρέπει εμείς να κάνουμε (όσο μπορεί ο καθένας) πιστεύουμε ταπεινά ότι το κάνουμε. Αν το πράττουμε καλά, αν τα καταφέρνουμε, ας το κρίνει άλλος.
Το ζητούμενο είναι για ότι θές να κάνεις κάντο χωρίς υποκρισία χωρίς λόγια αλλά με πράξεις με ήθος και αξιοπρέπεια απέναντι στον ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ.
Έτσι μάθαμε να τον λέμε εμείς αυτόν που αγαπήσαμε και θα αγαπάμε από καρδιάς μέχρι τέλους!
Ολόψυχα σε όλους Υγεία και ψυχής ηρεμία.
Καλή Χρονιά.
Μόνο μια χάρη κλείνοντας θέλω να σας ζητήσω, τίποτα για μας ή για μένα.
Παράκληση από καρδιάς! Κτυπάτε την διπλανή σας πόρτα, μπορεί να σας χρειάζεται πραγματικά κάποιος.
Αν σας γεμίσει αυτή σας η πράξη, τότε συνεχίστε για όλο τον χρόνο μέχρι το ταξίδι στην αιωνιότητα.
Θα νιώσετε υπέροχα. Πιστέψτε μας, Αξίζει.
Σας ευχαριστούμε ολόψυχα για την προσοχή σας. Ένα μεγάλο συγγνώμη αν σας κουράσαμε και μη ξεχνάτε ποτέ.
ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ, ΔΕΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ, ΝΙΩΘΕΙΣ.
Για την Εθελοντική Ομάδα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γαλατσίου
Οι Επίκουροι κοινωνικοί Εθελοντές της.

1)Το εύδαιμον το ελεύθερον, τό δ'ελεύθερον τό εύψυχον.(Η ευτυχία στηρίζεται στην ελευθερία και η ελευθερία στη γενναιοψυχία).Θουκυδίδης


ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ !!! ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΔΙΑΠΛΑΤΑ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥΣ, ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ.

1) Στο πλαίσιο μιας συνεργασίας που έχει ως στόχο την προσφορά και ανταπόκριση στις ανάγκες των συνανθρώπων μας. Αγαπητέ Φραγκίσκο σου ανακοινώνω ότι εγώ και η συνεργάτιδά μου ΜΥΛΩΝΑ ΣΕΒΗ προτιθέμεθα να αναλάβουμε και να εντάξουμε στο σχήμα ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΝΕΟΙ ΓΟΝΕΙΣ, ένα άπορο ζευγάρι , για το οποίο κρίνεις ότι χρειάζεται βοήθεια.
Θα έχει πλήρη σωματική και ψυχολογική κάλυψη για όσο χρειαστεί και επιθυμεί. Φυσικά εντελώς δωρεάν. (μιλούμε για ένα πρόγραμμα το οποίο συνήθως στοιχίζει για 9 μήνες κύησης περίπου 3.000 ευρώ.
Φιλικά
Λεκάκης Γεώργιος

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

ΛΕΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΜΗΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ
ΤΜΗΜΑ ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΡΩΜΗΣ
ΜΕΛΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ (Ι.Δ.Ο.ΘΕ.)*
ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ DOCTORS HOSPITAL
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΙNTERNATIONAL GUIDE OF PHYSICIANS AND THERAPISTS
*ΜΕΛΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΟΡΘΟΜΟΡΙΑΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ (I.S.O.M)

ΜΑΡΟΥΣΙ
Πετρούτσου 25 & Αρτέμιδος 15125
τηλ: 21-021-31-031
e-mail: lekakis@isoropia.gr
www.isoropia.gr www.orthomed.org



============================================================================================================

2) Αγαπητέ Φραγκίσκο θα είμαστε πάντα κοντά σας, σε κάθε προσπάθεια Αλληλεγγύης για τους Συνανθρώπους μας. Στόν ομορφο χώρο μας Κοινωνικής Απασχόλησης στον Αγ. Δημήτριο Μπραχάμι.

Α)
ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
40 ευρώ ανά συνεδρία
30 ευρώ/συνεδρία
ΠΑΙΔΙΑ

ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ

Β)
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ
50 ευρώ ανά συνεδρία
35 ευρώ/συνεδρία
ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΓΟΝΕΩΝ

ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

Γ)
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
350-400 ευρώ ανά μήνα , ανά άτομο
250-300 ευρώ/μήνα με εξάρτηση από τον αριθμό ατόμων
ΠΑΙΔΙΑ ή ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

Δ)
ΚΙΝΗΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
300 ευρώ ανά μήνα , ανά άτομο
200 ευρώ/μήνα
ΕΝΗΛΙΚΕΣ ή ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ '' ΕΝΙΣΥΣΗ '' ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΧΑΜΙ.
ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ= www.enisxisi.gr/ - MAIHL= enisxisi@mail.gr

ΟΙ ΑΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΙ, ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ . ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ : ΤΗΛΕΦΩΝΑ = 210-2923785. 11.30.ΠΜ ΕΩΣ 14.30 ΚΑΙ 1830 - 22.00.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ – ΟΜΑΔΕΣ.

ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ.
Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος.
Εργαστηριακός, Εκπαιδευτικός - Παιδαγωγός, ΑμεΑ.
Μέλος της Παναττικής-Επιτροπής κατά της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας.
Μέλος και Σύμβουλος για τις ευπαθείς ομάδες του Πανελλαδικού Συνδέσμου ΠΑΣΥΠΚΑ, συνανθρώπων μας με κινητικά και άλλα προβλήματα.
Ιδρυτής και συντονιστής Κέντρων Απασχόλησης και μέριμνας, ΑμεΑΙ, στην Ελλάδα.
Ιδρυτής και Υπεύθυνος για την Ελληνική Εθελοντική Ομάδα Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
http://users.otenet.gr/~fracisko/
www.ecogreens.gr/
www.pasipka.gr/
www.e-galatsi.gr/
http://www.dsi.gr/antennas/panattikh.htm
http://7frag.spaces.live.com/Blog/cns!8DB0CEF6217E4A28!304.entry
http://frang-koynanis.blogspot.com/
http://press-gr.blogspot.com/
http://www.google.gr/ = Γράφεις : ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΚΟΥΝΑΝΗΣ

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑμεΑΙ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ.

13 Ιανουαρίου
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑμεΑΙ - ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ.
Προς ΓΑΛΑΤΣΙ - 08/01/08
Δήμαρχο ΠΑΡΟΥ
κ. κ. Δημοτικούς Συμβούλους
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε,
Κυρίες και κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι,

Σε συνέχεια της συζήτησης που είχαμε πριν από αρκετά χρόνια (συγκεκριμένα στις 17/05/2003)με τον πρώην Δήμαρχο και νύν Βουλευτή κ. Ι. Ραγκούση, σχετικά με το Κέντρο ΑΜΕΑΙ - Κυκλάδων του Συλλόγου «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ και ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ», θα ήθελα να σας ενημερώσω για την πορεία και τη σημερινή κατάσταση του εν λόγω Κέντρου.
Η πρωτοβουλία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι θεωρώ πως ίσως δεν ενημερωθήκατε επαρκώς κατά τη διάρκεια της συζήτησης από το Δημοτικό Συμβούλιο του θέματος της διατήρησης ή όχι του Κέντρου ως Δημοτικού.
Αυτή την επιστολή την είχα ξαναστείλει 2 φορές επί θητείας σας με Δήμαρχο τον κ. Ι. Ραγκούση.
Το κτήριο του Κέντρου (παλαιός χώρος αποθηκών) και το οικόπεδο, αποτελεί πλέον ιδιοκτησία του Δήμου Πάρου, κατόπιν παραχώρησής του – με ομόφωνη απόφαση – από το τότε τοπικό συμβούλιο.
Η σημερινή εικόνα του χώρου είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας και της ανιδιοτελούς εργασίας που προσφέρθηκε από πολλούς ανώνυμους εθελοντές, το τοπικό συμβούλιο, τη Δημοτική Αρχή και την Πρόνοια.
Το έργο ολοκληρώθηκε, εγκαινιάστηκε και τέθηκε σε λειτουργία με πλήρες εκπαιδευτικό πρόγραμμα, το οποίο υλοποιείται από τους εθελοντές και το Δ.Σ.
Με την υπ’ άριθμ. 543/2002 απόφαση του απελθόντος Δημοτικού Συμβουλίου το Κέντρο χαρακτηρίστηκε ως : ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΜΕΑΙ ΚΥΚΛΑΔΩΝ «ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ & ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ» με έδρα τη Νάουσα. Διαθέτει τις απαιτούμενες προδιαγραφές ώστε να φιλοξενεί 35-40 παιδιά με ειδικές ανάγκες το πρωί και άλλα τόσα σε απογευματινή βάρδια – σε πέντε χωριστές ομάδες ανάλογα με την περίπτωση – σύμφωνα με την υπάρχουσα δομή και τον ήδη διαμορφωμένο εσωτερικό χώρο.
Το πρόγραμμα που εφαρμόζεται αφορά :
Τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών μέσω προγραμμάτων έκφρασης και ψυχαγωγίας, άσκησης λόγου, ανάπτυξης ατομικών & κοινωνικών δεξιοτήτων, άθλησης & σωματικής αγωγής, φυσικοθεραπείας (όταν χρειάζεται), καθώς και παροχή υποστηρικτικής και ψυχολογικής βοήθειας προς αυτά και το άμεσο οικογενειακό τους περιβάλλον με σκοπό την ενδυνάμωση των οικογενειακών σχέσεων και την κοινωνική ένταξη των ΑΜΕΑ.
Επίσης, τη δημιουργία μίας ποιοτικής εξειδικευμένης δομής που συμβάλλει στην άρση της πολιτιστικής και κοινωνικής απομόνωσης των παιδιών με αναπηρίες που ζουν στο Δήμο Πάρου & Αντίπαρου. Την εναρμόνιση του οικογενειακού και επαγγελματικού βίου των μητέρων που εργάζονται και αντιμετωπίζουν έντονα το πρόβλημα φύλαξης των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Σκοπός της λειτουργίας του Κέντρου είναι η απασχόληση των παιδιών με πλούσια πολιτιστικά ερεθίσματα που θα διευρύνουν τους ορίζοντές τους, αναπτύσσοντας τη δημιουργικότητα και την κοινωνικότητά τους, αναβαθμίζοντας την ποιότητα της ζωής τους, με την παροχή σωστής φροντίδας και εξειδικευμένης ενασχόλησης καθώς και με τη φύλαξή τους σε υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον.
Δεδομένης της προκατάληψης, καθώς και του κοινωνικού αποκλεισμού που χαρακτηρίζει τις μικρές κοινότητες, εκτιμάται ότι εκτός από τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις, τα άτομα με αναπηρία που διαμένουν στο νησί είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτά που ήδη τώρα απασχολούνται στο Κέντρο. Για την απασχόληση των παιδιών με αναπηρίες ο σύλλογός μας, του οποίου ο ρόλος είναι καθαρά επικουρικός, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί, λόγω της αδυναμίας του να στελεχώσει το Κέντρο με κατάλληλο βοηθητικό και επιστημονικό προσωπικό.
Όταν παρέδωσα ως πρόεδρος τιμής ένεκεν ως ΙΔΡΥΤΗΣ συνέχιζα την συνεργασία μου με τα άλλα ΔΣ μέχρι και σήμερα και επί κ. Κωβαίου και επί κ. Γαβαλά τώρα. Διαπίστωσα λοιπόν ότι τα πιο πάνω έχουν ως αποτέλεσμα την κοινωνική τους αποξένωση, την ασταθή ψυχολογική τους κατάσταση και τη συναισθηματική φόρτισή τους. Η φροντίδα που οι γονείς παρέχουν στα παιδιά τους, βασίζεται περισσότερο στην αγάπη, στην εμπειρία και λιγότερο στη γνώση τεχνικών και τρόπου υποστήριξης, ώστε να συνυπάρχουν αρμονικά με τα παιδιά τους. Οι οικογένειες των παιδιών με ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζουν έντονο κοινωνικό πρόβλημα, νιώθοντας αδύναμοι να ανταποκριθούν, στον τόσο δύσκολο γονεϊκό ρόλο τους.
Η έλλειψη δομών ποιοτικής φροντίδας για τα παιδιά με αναπηρίες, δημιουργεί έντονα κοινωνικά προβλήματα στις οικογένειες της περιοχής και ειδικότερα στις περιπτώσεις των μητέρων που απασχολούνται σε επιχειρήσεις ή στο δημόσιο, οι οποίες αναγκάζονται να καταφεύγουν σε αυτοσχέδιες λύσεις φύλαξης.

Στη συνέχεια, θα ήθελα να σας ενημερώσω για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύλλογος, σε σχέση με το κτήριο, τη μεταφορά των παιδιών και τη στελέχωση του Κέντρου με βοηθητικό & επιστημονικό προσωπικό.
Αρχικά σας αναφέρω ότι για τη Δημοτική Επιχείρηση έχει προβλέψει ο νομοθέτης (στο σημείο 4 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως όπου δημοσιεύθηκε η έγκριση της λειτουργίας της Δημοτικής Επιχείρησης), εκτός από εργαζόμενους ΑΜΕΑ και την κατασκευή κέντρου ΑΜΕΑ και παιδιών στο Δήμο Πάρου. Ωστόσο, το Κέντρο έχει ήδη κατασκευαστεί.
Το μόνο που εκκρεμεί είναι να προσληφθούν από το Δήμο, συνάνθρωποι άνεργοι από την Πάρο με ειδικότητα ή όχι με 8μηνες συμβάσεις έργου η τετραωρήτες.
Θεωρώ πως εσείς ΤΩΡΑ κύριε Δήμαρχε, μπορείτε να συμβάλετε αποφασιστικά σε αυτό το σημείο, βάσει του νέου νόμου ή ακόμη και με δελτίο παροχής υπηρεσιών, ώστε να επανδρωθεί το κέντρο.
Μπορείτε επίσης, όπως πολύ καλά γνωρίζετε από την εμπειρία σας, να επιχορηγηθεί η δημοτική επιχείρηση και από τα προγράμματα ΟΑΕΔ, ΕΟΚ & άλλων χωρών ξεχωριστά. Ακόμη, με προϋπολογισμό που εγκρίνει το Υπουργείο Πρόνοιας και η Νομαρχία θα εξευρεθούν και άλλοι πόροι. Τέλος, ακόμη και από τα ταμεία ασφάλισης των παιδιών που θα απασχοληθούν στο Κέντρο παρέχεται ενίσχυση ύψους € 150,00 το μήνα (απ’ όλα τα ταμεία) ενώ από το Δημόσιο, Τράπεζες, ΤΙΔΚΥ, κλπ. € 531,00 το μήνα για κάθε παιδί. Πολλούς δε εκπαιδευτές μπορεί να καλύψει η Γ.Γ.Α. και το Υπουργείο Παιδείας. Υπήρχε ακόμη και εγκεκριμένη ειδική τάξη με δασκάλα η οποία όμως καταργήθηκε (γνωρίζει ο κ. Τριώδας και μπορεί να σας ενημερώσει πλήρως).
Να σας πληροφορήσω επίσης, ότι το Κέντρο διαθέτει ΑΦΜ, είναι πιστοποιημένο από την Πρόνοια και τώρα θα εκδοθεί άδεια λειτουργίας από την νομαρχία της Σύρου( Ας επισπεύσουν οι υπεύθυνοι την άδεια ) για να κατατεθεί και ο προϋπολογισμός, κάτι που μπορούσε να είχε ήδη γίνει και σήμερα να ξεκινούσε άλλο μεγάλο έργο επί Δημαρχίας σας : ο Αυτόνομος Ξενώνας ΑΜΕΑΙ όπου θα μπορεί να βρίσκει ένα χώρο το ΑΜΕΑ να φιλοξενείται με αξιοπρέπεια και να μην πετιέται στους σύγχρονους «Καιάδες». Αυτά όλα δεν θα συνέβαιναν αν το Κέντρο ήταν ΔΗΜΟΤΙΚΟ. Όλα θα λειτουργούσαν υπό τον έλεγχό σας. Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθεί ο ΝΑΟΣ αυτός της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ μόνο με Επίκουρους Εθελοντές, γιατί σιγά – σιγά οι Εθελοντές φορτίζονται και κουράζονται. Σας μιλώ από καρδιάς μέσα από την εμπειρία μου και προσφορά μου έως και σήμερα, 42 χρόνων.

Εκτός όσων προανέφερα, ήδη υλοποιήθηκαν και τα ακόλουθα αφού τα έχετε εγκρίνει, μαζί με το Δ.Σ., ομόφωνα :

1) Καθαρισμός και περίφραξη αύλιου χώρου για θεραπευτικές δραστηριότητες
2) Σκάμμα, για αθλητικές – ατομικές δραστηριότητες (εκκρεμεί)
3) Πυρασφάλεια ΑΜΕΣΗ ανάγκη - κίνδυνος για όλους (εκκρεμεί)
4) Πέργολες για την προστασία από τα νερά της βροχής, στις πόρτες εισόδου
5) Διαφημιστική καμπάνια του Δήμου με φυλλάδιο που θα μοιραστεί σε Πάρο & Αντίπαρο για προτροπή των ΓΟΝΕΩΝ των ΑΜΕΑ, να έρθουν να γνωρίσουν το Κέντρο μαζί με τα παιδιά τους, όπως και όσα ΑΜΕΑ μπορούν μόνα τους (εκκρεμεί άμεση προτεραιότητα) για να βγουν τα ΑμεΑ στο ΦΩΣ και να ξεφύγουν από τους σύγχρονους καιάδες τους, να ενταχθούν κοινωνικά και να ξεκουραστούν και λίγο οι γονείς τους που δίνουν τον υπέρ πάντων ΑΓΩΝΑ τους σχεδόν μόνοι τους………(εκκρεμεί - SOS)
6) Ασφαλές μεταφορικό μέσο για 4 διαδρομές ημερησίως (με συνοδό) – όπως γνωρίζετε (και συμβάλατε σ’ αυτό)το ΔΣ του Συλλόγου έχει 2 μικρά αυτοκινητάκια σχεδόν τα έφαγαν τα ψωμιά τους. – όμως, αξίζει κάτι καλύτερο για όλους.

Ο υπογράφων ως πρώην Πρόεδρος και ιδρυτής του Κέντρου, θα βρίσκομαι στη διάθεσή σας.

*Ακόμη Ειδικός Παιδαγωγός ή Παιδαγωγός με εμπειρία και επιστημονικό προσωπικό ειδικοτήτων με 8μηνη σύμβαση, ή με 4ωρη απασχόληση.
* Καθαρίστρια /φυλάχτρια με 8μηνη σύμβαση – παρακαλούμε για τη γνωμοδότηση και του Δ.Σ. σχετικά (υπάρχει ήδη η πλέον κατάλληλη μητέρα ΑμεΑ πού δουλεύει αφιλοκερδώς όπως όλοι ως φυλακτήρια).
* Ιατρική κάλυψη από Κ.Υ. Πάρου ή από μονάδα ψυχικής υγείας που θα βρίσκεται στο Κ.Υ. Πάρου, ακόμη και στο Κέντρο ΑΜΕΑΙ στη Νάουσα.

Τέλος, σας γνωρίζουμε ότι τα έσοδα του συλλόγου μας προέρχονται κυρίως από δωρεές και από εκδηλώσεις όπου συμμετέχουμε στη διάρκεια του έτους, τα οποία όμως δεν επαρκούν για τα μηνιαία έξοδα και ότι επ’ αρωγή προσφέρετε και εσείς από το ταμείο του Δήμου.

Κύριε Δήμαρχε, Κυρίες και Κύριοι Δημοτικοί Σύμβουλοι, ήθελα να σας παρακαλέσω να υπάρξει διευκόλυνση πρόσβασης σε όλα τα σημεία της Πάρου των κινητικά ανάπηρων ατόμων, με ειδικές άδειες και επίσης σε συνεννόηση με τον ΟΤΕ να υπάρξει δυνατότητα τοποθέτησης καρτοτηλεφώνων χαμηλού ύψους για χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων σε όλο το νησί.
Έργα που πρέπει να γίνουν στη μνήμη του συμπατριώτη μας μπροστάρη, αγωνιστή της ΖΩΗΣ και του αναπηρικού κινήματος ΣΤΑΥΡΟΥ ΚΑΠΑΡΗ, που έφυγε από κοντά μας.
Το ανθρώπινο πρόσωπο ενός κατ’ εξοχήν τουριστικού θέρετρου, αποτελεί ένδειξη πολιτισμού και κοινωνικού προβληματισμού.

Κλείνοντας, θα σας παρακαλούσα να συζητούσατε στο ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ (μέχρι να γίνει το κέντρο ξανά Δημοτικό), τη δυνατότητα παρουσίας εκπροσώπου του Δ.Σ. του συλλόγου στην Επιτροπή Πρόνοιας, καθώς επίσης εκπροσώπηση από μέλος του ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ στο Δ.Σ. του συλλόγου του Κέντρου, ώστε με την παρουσία στα συμβούλια να υπάρχει άμεση και έγκυρη ενημέρωση για όλα τα ζητήματα (όπως ορίζεται άλλωστε και από το καταστατικό του συλλόγου που είναι και ο σύλλογος όλων των ΑμεΑΙ στη ΠΑΡΟ και ΑΝΤΙΠΑΡΟ και ενημερώνει δια μέσου εμού ως υπεύθυνου του ΔΣ για κάθε δικαίωμα τους και για κάθε πρόβλημα τους).

Με αυτό το σκεπτικό και θεωρώντας δεδομένη τη διάθεσή σας (όπως προσωπικά γνωρίζω από παλιά), να ενισχύσετε την προσπάθεια που γίνεται για τα ΑΜΕΑΙ στο νησί μας, θα παρακαλούσα ολόψυχα την ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ του θέματος ώστε το ΚΕΝΤΡΟ να γίνει και πάλι δημοτικό.

Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε και αξιαγάπητοι συμπατριώτες δημοτικοί σύμβουλοι πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια αξίζει πραγματικά και σας ευχαριστώ θερμά εκ των προτέρων για την αμέριστη συμπαράστασή σας.

Παραμένοντας στη διάθεσή σας, εύχομαι σε εσάς και τους συνεργάτες σας κάθε προσωπική και οικογενειακή ευτυχία, Υγεία, Δύναμη και Ψυχική Ηρεμία, για το μεγάλο έργο που αναλάβατε !!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ ΗΡΕΜΙΑ.


Με βαθιά εκτίμηση,
Κουνάνης Ελευθέριος-Φραγκίσκος
Εκπαιδ/κός Μηχ/κός – Παιδ/γός ΑμεΑ
Ιδρυτής & πρ. Πρόεδρος ΑΜΕΑΙ – Πάρου
Μέλος & Σύμβουλος για τις ευπαθείς ομάδες του Πανελλαδικού Συνδέσμου ΠΑΣΥΠΚΑ, συνανθρώπων μας με κινητικά και άλλα προβλήματα.
Ιδρυτής και συντονιστής Κέντρων Απασχόλησης και μέριμνας ΑμεΑΙ, στην ΕλλάδαΜέλος της Παναττικής Επιτροπής κατά της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας.
Ιδρυτής και Υπεύθυνος της Ελληνικής Ομάδας Κοινωνικής Αλληλεγγύης στο Γαλάτσι.
http://users.otenet.gr/~fracisko/
www.pasipka.gr/
www.e-galatsi.gr/
http://www.dsi.gr/antennas/panattikh.htm
http://7frag.spaces.live.com/Blog/cns!8DB0CEF6217E4A28!304.entry
http://frang-koynanis.blogspot.com/
http://press-gr.blogspot.com/
http://www.google.gr/ = Γράφεις, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΚΟΥΝΑΝΗΣ

ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ

Η ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ!
Γυναίκες Μαθηματικοί στην Αρχαιότητα

Άρωμα γυναίκας είχαν τα μαθηματικά στην αρχαία Ελλάδα, όπως αποδεικνύει έρευνα του μαθηματικού Ευ. Σπανδάγου στην οποία αναφέρονται Τα Νέα (30.10.2007).Μπορεί να έμεινε στην Ιστορία ως η μητέρα του Θησέα, αλλά πόσοι γνωρίζουν πως η Αίθρα ήταν δασκάλα λογιστικής; Και πως στη σύντροφο του σπουδαίου μαθηματικού Πυθαγόρα, Θεανώ, φέρεται ότι οφείλεται η θεωρία της χρυσής τομής;
Είναι δύο μόλις από τις 40 άγνωστες αρχαίες Ελληνίδες μαθηματικούς, που αν και συνέβαλαν στην εξέλιξη της επιστήμης βυθίστηκαν στη λήθη της Ιστορίας. Χρειάστηκε να περάσουν 31 αιώνες για να έρθουν και πάλι στο φως και να διεκδικήσουν μια θέση στον επιστημονικό κόσμο, χάρη στην έρευνα που πραγματοποίησε ο μαθηματικός και συγγραφέας Ευάγγελος Σπανδάγος.Η «σκυταλοδρομία» για την ανακάλυψη των άγνωστων αρχαίων Ελληνίδων μαθηματικών ξεκίνησε για τον βραβευμένο τόσο από τον Παγκόσμιο Όμιλο για την μελέτη των αρχαίων πολιτισμών όσο και από την Ακαδημία Αθηνών μαθηματικό, όταν ένας μαθητής του τον ρώτησε «εκτός από την Υπατία, που αναφέρεται στο σχολικό βιβλίο της Γεωμετρίας, δεν υπήρχαν κι άλλες γυναίκες μαθηματικοί στην αρχαιότητα;».«Γύρισα σπίτι, άρχισα να ψάχνω βιβλία, να ρωτάω φίλους και γνωστούς, αλλά ουδείς γνώριζε κάτι», εξηγεί ο κ. Σπαγδάνος την αφορμή της περιπέτειας του στον κόσμο των γυναικών μαθηματικών. Μια ερευνητική περιπέτεια τεσσάρων ετών μαζί με την επίσης μαθηματικό, κόρη του Ρούλα που είχε ως αποτέλεσμα να εντοπίσει συνολικά 40 γυναίκες μαθημα τικούς από τον 10ο αι. π.Χ. έως τον 5ο αι. μ.Χ.Ποιο ήταν το προφίλ τους; Προέρχονται από διάφορες γωνιές του ελληνικού κόσμου. Οι περισσότερες είχαν σπουδάσει πέραν της βασικής εκπαίδευσης. Εκείνες που ανήκαν στην Πυθαγόρειο Σχολή δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα, διότι ο Πυθαγόρας έκανε δεκτές γυναίκες στη σχολή του. Υπήρχαν και ορισμένες όμως όπως η Λασθενία από την Αρκαδία που φαίνεται πως φοίτησαν και στην Ακαδημία του Πλάτωνα ντυμένες ως άνδρες, επειδή δεν επιτρέπονταν γυναίκες. Ενδιαφέρον επίσης είναι πως ελάχιστες ήταν παντρεμένες και είχαν παιδιά.Γιατί έμειναν στην αφάνεια; Κατά ένα μεγάλο ποσοστό, από τη στάση των αρχαίων κοινωνιών προς «τας πεπαιδευμένας γυναίκας», όπου η γυναίκα αντιμετωπιζόταν πάντα ως η διαφορετική, η διεφθαρμένη, η ανώμαλη ή η περίεργη που ξέφευγε από την κλασική εικόνα της νοικοκυράς, συζύγου και μητέρας. Κατά ένα μικρότερο όμως η άγνοιά μας για τις γυναίκες αυτές οφείλεται και στην καταστροφή διαφόρων ιστορικών μαρτυριών με προεξάρχουσα την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ενώ ρόλο παίζει και το γεγονός πως υπάρχει μια αντιπάθεια τόσο προς τα μαθηματικά όσο και προς τα αρχαία ελληνικά. Αρκεί να σκεφτείτε πως ενώ έχει εκδοθεί σχεδόν το σύνολο της σωζόμενης αρχαίας ελληνικής γραμματείας, μόλις το 1965 εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα αρχαίο ελληνικό μαθηματικό σύγγραμμα από τον Ευάγγελο Σταμάτη, ενώ από το 2000 έχω καταφέρει να εκδώσω περί τα 26 έργα αρχαίων Ελλήνων μαθηματικών και αστρονόμων.Υπάρχει πιθανότητα να εντοπιστούν και άλλες γυναίκες επιστήμονες του αρχαίου κόσμου;Η έρευνα συνεχίζεται και τα πάντα είναι πιθανά. Όσο ψάχνουμε ειδικά σε αραβικά χειρόγραφα τα οποία έχουν διασώσει σε μετάφραση αρχαία ελληνικά έργα που κάηκαν μαζί με τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, υπάρχουν ελπίδες.Ακόμη και σήμερα όμως γυναίκες και μαθηματικά μοιάζουν με έννοιες ασύμβατες. Μάλιστα, ο πρόεδρος του Χάρβαρντ Λόρενς Σάμερς αναγκάστηκε να παραιτηθεί λίγο καιρό μετά τη δήλωσή του πως «οι γυναίκες δεν είναι φτιαγμένες για μαθηματικά!». «Ίσως η αντιμετώπιση των γυναικών που ασχολούνται με τα μαθηματικά να μην έχει αλλάξει πολύ από την αρχαιότητα», λέει στην εφημερίδα η καθηγήτρια στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών Μαρία Φραγκουλοπούλου. «Ακόμη και σήμερα πολλοί παραξενεύονται όταν ακούνε πως μια γυναίκα είναι μαθηματικός, γεγονός που ίσως οφείλεται στο ότι τα μαθηματικά θεωρούνται δύσκολα. Δεδομένου δε, πως εμείς λογιζόμαστε ως το ασθενές φύλο...».
Η πιο γνωστή μαθηματικός της αρχαιότητας και η πρώτη γυναίκα επιστήμονας της οποίας η ζωή έχει καταγραφεί με λεπτομέρειες, η Υπατία η «Γεωμετρική» (4ος αι. μ.Χ.), ασχολήθηκε με τα μαθηματικά, την αστρονομία και τη μηχανική. Κατακρεουργήθηκε από χριστιανούς που έκαψαν το νεκρό σώμα της.
Αίθρα: Η κόρη του βασιλιά της Τροιζήνας και μητέρα του Θησέα δίδασκε λογιστική στους νέους με τη χρήση άβακα και συμβόλων (κρητικοκομυκηναϊκό σύστημα) ήδη από τον 10 αι. π.Χ.
Θεμιστόκλεια: Μύησε τον Πυθαγόρα στις αρχές της αριθμοσοφίας και της γεωμετρίας και αποτέλεσε την αιτία για να δεχτεί ο Πυθαγόρας γυναίκες στη σχολή του (6ος αι. π.Χ.).
Θεανώ: Μαθήτρια και σύντροφος του Πυθαγόρα (παρά τα 36 χρόνια διαφοράς τους) και στην οποία αποδίδεται η πυθαγόρεια άποψη περί χρυσής τομής (6ος αι. π.Χ.).
Φιντύς: Αναφέρεται ως εμπνεύστρια της ισότητας που συνδέει τις πυθαγόρειες τριάδες (6ος αι. π.Χ.).
Λασθενία: Σπούδασε ντυμένη ως άνδρας στην Ακαδημία Πλάτωνος, έγινε σύντροφος του Σπευσίππου και της αποδίδεται ο ορισμός της σφαίρας (4ος αι. π.Χ.).

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ

Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος.
Εργαστηριακός, Εκπαιδευτικός - Παιδαγωγός, ΑμεΑ.Μέλος της Παναττικής-Επιτροπής κατά της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας.Μέλος και Σύμβουλος για τις ευπαθείς ομάδες του Πανελλαδικού Συνδέσμου ΠΑΣΥΠΚΑ, συνανθρώπων μας με κινητικά και άλλα προβλήματα. Ιδρυτής και συντονιστής Κέντρων Απασχόλησης και μέριμνας, ΑμεΑΙ, στην Ελλάδα.
http://users.otenet.gr/~fracisko/
www.pasipka.gr/www.e-galatsi.gr/
http://www.dsi.gr/antennas/panattikh.htm
http://7frag.spaces.live.com/Blog/cns!8DB0CEF6217E4A28!304.entry
http://frang-koynanis.blogspot.com/
http://press-gr.blogspot.com/
http://www.google.gr/ = Γράφεις, ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΚΟΥΝΑΝΗΣ

ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΟΥΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΑ Α.με.Α & ΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ: 1648/86 – 2623/99 ΕΤΟΣ – ΙΔΡΥΣΕΩΣ 7/7/75 - ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ – ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ : ΚΑΛΑΜΩΝ 36 11147 ΓΑΛΑΤΣΙ ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ : 210- 2923785, 6977.650564
Email: fracisko@otenet.gr & Sait = http://users.otenet.gr/~fracisko

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΨΥΧΑ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ,
ΑΠΟ ΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ, ΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΠΟΥ ΑΜΕΣΑ, ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ 77 ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ (1965 – 1975 = 2008).
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ - ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ! ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ.
( ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ, ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ - ΤΥΠΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ, ΤΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ G.TV,
ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ) ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΟΛΩΝ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΨΥΧΟΥΛΑ !

ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ !!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ ΗΡΕΜΙΑ.

ΟΤΙ ΕΙΔΗ ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ (ΡΟΥΧΙΣΜΟΣ, ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, ΓΛΥΚΙΣΜΑΤΑ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΕΠΙΠΛΑ, Η/Υ, ΚΛΠ) ΑΝΑΛΟΓΑ ΝΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟΥ, ΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ.

1) ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΙΤΙΣΗΣ, ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ – ΓΑΛΗΝΗΣ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ. ΔΟΘΗΚΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! ΣΕ 120 ΑΤΟΜΑ ΕΥΠΑΘΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ – ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ – ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ.
2) ΣΕ 40 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ - ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ.
3) ΣΕ 15 ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ – ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ, ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ.
4) ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΣΤΕΓΩΝ Κ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΣΤΟ ΠΕΡΑΜΑ 170 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ.
5) ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΟΥ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΒΩΝ(40 ΑΤΟΜΑ)ΠΟΥ ΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΔΕΙΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΠΠΟΥΛΗ ΜΟΝΑΧΟ (ΒΟΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ) ΣΤΗ ΘΗΒΑ.

ΦΙΛΙΚΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥΣ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΜΑΣ.
Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος.
Εργαστηριακός, Εκπαιδευτικός - Παιδαγωγός, ΑμεΑ.Μέλος της Παναττικής-Επιτροπής κατά της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας.
Μέλος και Σύμβουλος για τις ευπαθείς ομάδες του Πανελλαδικού Συνδέσμου ΠΑΣΥΠΚΑ, συνανθρώπων μας με κινητικά και άλλα προβλήματα.
Ιδρυτής και συντονιστής Κέντρων Απασχόλησης και μέριμνας, ΑμεΑΙ, στην Ελλάδα.
http://users.otenet.gr/~fracisko/
www.pasipka.gr/
www.e-galatsi.gr/
http://www.dsi.gr/antennas/panattikh.htm

ΕΛΕΟΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ, ΕΛΕΟΣ ! ! ! ΤΟ 2008 ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΥΞΙΔΑ ΓΙΑ ΠΙΟ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΦΤΩΧΙΑ ΣΤΗ ΓΗ……
ΑΣ ΚΛΕΙΣΕΙ ΠΙΑ Η ΨΑΛΙΔΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΑΣ.

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ.

Επίδραση ακτινοβολίας κινητής τηλεφωνίας:
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ – ΕΡΕΥΝΑ
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ

Ερευνητικό Πρόγραμμα Λουκά Χ. Μαργαρίτη, Καθηγητή Κυτταρικής Βιολογίας και Ραδιοβιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών

Συνεργάτες: Δρ. Δ. Παναγόπουλος, Δρ. Ι. Π. Τρουγκάκος, Ε. Χαβδούλα, Ε. Πάσιου,
Α. Βελέντζας, Β. Μπάκου, Α. Σουλάνδρου, Α. Σούρδη, Μ. Τριμανδήλη, Γ. Παπαδήμας

«Εργαστήριο Βιοφυσικής Ακτινοβολιών»
Τμήμα Βιολογίας, Τομέας Βιολογίας Κυττάρου & Βιοφυσικής ,
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

http://multimedia.biol.uoa.gr , http://kyttariki.biol.uoa.gr

Εισαγωγή.

Οι βιολογικές επιδράσεις των τεχνητών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, (μη ιονίζουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία), είναι ένα θέμα που απασχολεί έντονα την επιστημονική κοινότητα αλλά και το ευρύ κοινό τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς συσσωρεύονται ολοένα και περισσότερες ενδείξεις και αποδείξεις για βλαβερές συνέπειες από τη λεγόμενη «ηλεκτρομαγνητική ρύπανση». Αρχικά πιστευόταν ότι υπάρχουν μόνον θερμικές επιδράσεις, δηλαδή αύξηση της θερμοκρασίας των ιστών του σώματος, αλλά πρόσφατα έχει αποδειχθεί ότι οι μη θερμικές επιδράσεις είναι πιο σημαντικές και επάγουν αλλαγές στη λειτουργία των κυττάρων. Στο εγχειρίδιο αυτό, παρουσιάζονται πληροφορίες για τις ιδιότητες των ακτινοβολιών με ιδιαίτερη έμφαση στην κινητή τηλεφωνία. Παρουσιάζονται με μετρήσεις η ένταση της ακτινοβολίας από τις κεραίες βάσης και από τα κινητά τηλέφωνα και δίνονται οδηγίες για ασφαλή χρήση των κινητών τηλεφώνων, καθώς και προτάσεις για την τοποθέτηση των κεραιών βάσης για ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων στους κατοίκους. Οι πληροφορίες που παρουσιάζονται έχουν προκύψει από τις δραστηριότητες της ερευνητικής μας ομάδας.
Τι είναι και από πού προέρχονται οι ακτινοβολίες; Η ανάπτυξη της τεχνολογίας των τηλεπικοινωνιών οδήγησε από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα στη δημιουργία των τεχνητών ακτινοβολιών, που περιλαμβάνουν κυρίως ραδιοκύματα με στόχο την ασύρματη επικοινωνία μέχρι την πιο πρόσφατη εξέλιξη της κινητής τηλεφωνίας.




Πώς λειτουργεί το σύστημα κινητής τηλεφωνίας;

Αυτό στηρίζεται στην ύπαρξη κεραιών-σταθμών βάσης εγκατεστημένων με μορφή κυψέλης (Εικόνα 1). Οι κεραίες βάσης επικοινωνούν μεταξύ τους δημιουργώντας δίκτυο επικοινωνίας, ενώ παράλληλα μπορούν και διαχειρίζονται τις κλήσεις που λαμβάνουν από τα κινητά τηλέφωνα.



Εικόνα 1. Η κατανομή των κεραιών βάσης κινητής τηλεφωνίας πρέπει να έχει τη μορφή κυψέλης για την καλύτερη κατανομή της ακτινοβολίας ώστε να «πιάνουν σήμα» τα κινητά ακόμα και σε δύσκολα σημεία όπως είναι τα πεζοδρόμια, τα λεωφορεία, μέσα στα διαμερίσματα, υπόγεια, κ.λ.π. Κάθε κεραία εκπέμπει κατευθυνόμενη δέσμη ακτινοβολίας προς άλλο σταθμό-κεραία βάσης (κύριος λοβός εκπομπής), ενώ παράλληλα εκπέμπει και προς τα κάτω πολύ μικρότερη ισχύ (δευτερεύοντες λοβοί εκπομπής)

Κατά συνέπεια , απαιτείται ένα δίκτυο κεραιών χαμηλής έντασης (συνήθως 5 έως 40 βαττ), πομπός μαζί με δέκτη υψηλής ευαισθησίας, και ένας φορητός πομποδέκτης δηλαδή το κινητό τηλέφωνο από το οποίο γίνεται η επικοινωνία με άλλο κινητό ή σταθερό τηλέφωνο. Σε κάθε περίπτωση το κινητό τηλέφωνο εκπέμπει ακτινοβολία σε συγκεκριμένη συχνότητα ραδιοκυμάτων (900 εκατ. κύκλους ανά δευτερόλεπτο – vodaphone, Tim, η 1800 εκατ. κύκλους ανά δευτερόλεπτα - Q-telecom, cosmote).
Υπάρχουν πολλά είδη μη ιονίζουσών ακτινοβολιών που «κυκλοφορούν» στους χώρους που ζει και εργάζεται ο άνθρωπος;

Βεβαίως υπάρχουν. Εκτός από την ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων που θα αναλύσουμε διεξοδικά παρακάτω, ο άνθρωπος μπορεί να δέχεται ακτινοβολία από διάφορες πηγές ανάλογα με το χώρο που ζει και εργάζεται, όπως: α) Γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης (συνήθως πάνω από 20.000 βολτ) του ηλεκτρικού ρεύματος της Δ.Ε.Η. από το μαγνητικό και ηλεκτρικό πεδίο των 50 κύκλων ανά δευτερόλεπτο, β) Ασύρματα τηλέφωνα που χρησιμοποιούμε σε σπίτια μας, γ) Ασύρματα δίκτυα επικοινωνίας ηλεκτρονικών υπολογιστών, δ) Ασύρματη (τηλεκατεύθυνση) παιχνιδιών όπως αυτοκινήτων, αεροπλάνων και λοιπών, ε) Φούρνοι μικροκυμάτων οικιακής και επαγγελματικής χρήσης, στ) Ακτινοβολία από τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς οι οποίοι συνήθως βρίσκονται σε λόφους (πάρκα κεραιών) γύρω από τα αστικά κέντρα (π.χ. στην Πανεπιστημιούπολη, η ένταση της ακτινοβολίας στον περιβάλλοντα χώρο προς την πλευρά του Υμηττού έχει μετρηθεί να είναι 3 βολτ ανά μέτρο).

Είναι επικίνδυνες οι ακτινοβολίες αυτές, δηλαδή οι μη ιονίζουσες και πώς καθορίζονται τα «όρια ασφαλείας»;

Με βάση τα επιστημονικά δεδομένα ο «παγκόσμιος οργανισμός υγείας» έχει προτείνει πριν από επτά χρόνια (το 1998) όρια ασφαλείας τα οποία έχει προτείνει για υιοθέτηση από τις χώρες ανά την υφήλιο και τα οποία για τις συχνότητες της κινητής τηλεφωνίας είναι 0,45 και 0,90 mw/cm2 αντίστοιχα για τους 900 και 1.800 ΜHz ή 33 και 45 βολτ ανά μέτρο. Με βάση αυτά τα όρια, κάθε χώρα μπορεί να διαμορφώσει τα δικά της «όρια ασφαλείας». Υπάρχουν χώρες που ακολουθούν τα όρια, όπως έχουν προταθεί, και άλλες χώρες που εφαρμόζουν πολύ αυστηρότερα όρια. Στην Ελλάδα, με την κοινή υπουργική απόφαση του 2000 έχουν θεσπισθεί όρια κατά 20% αυστηρότερα από τα προταθέντα.. Με βάση τα όρια αυτά γίνεται (συνήθως) η τοποθέτηση των κεραιών βάσης.


Ποια είναι η αλήθεια για τις κεραίες βάσης;

l Η κινητή τηλεφωνία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας.
l τις περισσότερες φορές είναι αναντικατάστατο «εργαλείο» επαγγελματικών, κοινωνικών και οικογενειακών υποχρεώσεων
l Για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται πυκνή (αλλά όχι αναγκαστικά μεγάλης ισχύος) κάλυψη ακτινοβολίας.
l Το μεγαλύτερο πρόβλημα υπάρχει στα μεγάλα και πυκνοδομημένα αστικά κέντρα. Σε μικρές πόλεις και αραιοκατοικημένες περιοχές δεν υφίσταται πρόβλημα
l Ο κάθε κάτοικος έχει το δικαίωμα να μην επιβαρύνεται ούτε με 1 βολτ/μέτρο ακτινοβολίας στο χώρο που ζει και εργάζεται (εξαιρούνται οι επαγγελματικά εκτιθέμενοι) και όχι με 33 ή 45 βολτ/μέτρο που ορίζουν τα Ελληνικά «όρια ασφαλείας».
l Δεν είναι πολλοί, αριθμητικά, οι κάτοικοι που εκτίθενται σε επίπεδα ακτινοβολίας μεγαλύτερα από τα αυστηρότερα και πραγματικά όρια ασφαλείας που ισχύουν σε αρκετές χώρες. Όμως ο αριθμός δεν πρέπει να έχει καμία σημασία για ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του.


Είναι πράγματι ασφαλής η έκθεση του πληθυσμού σε εντάσεις εντός των «ορίων ασφαλείας»;

Αν η απάντηση ήταν ναι, τότε όλες οι χώρες θα είχαν υιοθετήσει τα «όρια ασφαλείας» και θα είχε σταματήσει κάθε έρευνα. Αν η απάντηση ήταν όχι, τότε όλες οι χώρες θα είχαν θεσπίσει πολύ αυστηρά όρια μέχρι να διαλευκανθεί το όλο ζήτημα επιστημονικά. Η επιστημονική κοινότητα (με επιδημιολογικές μελέτες, μελέτες σε κύτταρα και πειραματόζωα), είναι διχασμένη ως προς την επικινδυνότητα και αυτό γιατί οι μισές έρευνες δείχνουν επικινδυνότητα, ενώ οι άλλες μισές δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Η δική μας ερευνητική ομάδα, συντάσσεται μαζί με τους επιστήμονες εκείνους που υποστηρίζουν ότι τα προταθέντα από το 1998 όρια ασφαλείας δεν παρέχουν ασφάλεια από τις ακτινοβολίες της κινητής τηλεφωνίας (και όχι μόνο) στην υγεία του ανθρώπου. Τη θέση μας αυτή στηρίζουμε στα ακόλουθα:

Πρώτον: Η συγκεκριμένη μη ιονίζουσα ακτινοβολία είναι τεχνητή και δεν υπήρχε κατά τη διάρκεια της εξέλιξης των ειδών στον πλανήτη μας. Κατά συνέπεια οι οργανισμοί δεν είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν κάποιο μηχανισμό άμυνας όπως π.χ. έχει συμβεί με την υπεριώδη ακτινοβολία (η οποία προέρχεται από τον ήλιο) όπου η σύνθεση μελανίνης από τα κύτταρα της επιδερμίδας προστατεύει στη συνέχεια από τη διείσδυσή της στα βαθύτερα στρώματα όπου και θα ήταν επικίνδυνη.

Δεύτερον: Τα προταθέντα από τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας «όρια ασφαλείας», έχουν καθορισθεί με κριτήρια την αύξηση της θερμοκρασίας των κυττάρων που δέχονται την ακτινοβολία. Αυτή λέγεται και θερμική επίδραση. Σταδιακά όμως, οι πρόσφατες έρευνες έχουν δείξει πως οι μη θερμικές επιπτώσεις, δηλαδή αυτές που προκαλούνται από ένταση της ακτινοβολίας κάτω από τα «όρια ασφαλείας», είναι πολύ σοβαρές. Αν και, τέτοιες επιπτώσεις στον άνθρωπο είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθούν, εντούτοις μελέτες επιδημιολογικές και πειραματικές σε κύτταρα και σε πειραματόζωα συνηγορούν υπέρ της άποψης ότι η ένταση της ακτινοβολίας κινητής τηλεφωνίας κάτω από ο τα όρια ασφαλείας, προερχόμενες είτε από κεραίες βάσης είτε από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων είναι επιβλαβής, με συμπτώματα όπως: πονοκέφαλοι, κόπωση, προσωρινή απώλεια μνήμης, κ.λπ. μέχρι και καλοήθη καρκίνο του ακουστικού νεύρου (σε χρήστες κινητών τηλεφώνων με παρατεταμένη χρήση). Ειδικά για τις γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης έχει παρατηρηθεί πώς σε κοντινή απόσταση προκαλείται παιδική λευχαιμία και πάλι σε ένταση πεδίου κάτω από τα όρια ασφαλείας.

Τρίτον: Πειράματα σε πειραματόζωα (ποντίκια, έντομα κ.λπ.) και σε κυτταροκαλλιέργειες που έχουν πραγματοποιηθεί και από τη δική μας ερευνητική ομάδα έχουν δείξει αλλαγές συμπεριφοράς, μορφολογικές αλλοιώσεις του εγκεφάλου, μείωση γονιμότητας, κ.λπ.). μέχρι και θραύση του μορίου του DNA (δημοσίευση Μάιος 2005).
Τέταρτον: Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας σε διεθνές συνέδριο που πραγματοποίησε για τις επιπτώσεις των μη ιονιζουσών ακτινοβολιών, στη Μόσχα τον Οκτώβριο του 2004, διαπίστωσε πως το ζήτημα της επικινδυνότητας χρήζει περαιτέρω έρευνας και καλό θα ήταν να συνεργαστούν επιστήμονες από διάφορες χώρες στις οποίες και ισχύουν διαφορετικά όρια ασφαλείας.


Άρα, τι τελικά πρέπει να γίνει ώστε ο πληθυσμός να είναι ασφαλής από τη χρήση της κινητής τηλεφωνίας;

Α) Τοποθέτηση κεραιών βάσης.

Τη στιγμή που, [έστω και αν είναι αμφιλεγόμενες], υπάρχουν επιπτώσεις στην υγεία, η πρότασή μας είναι ότι «θα πρέπει οι κεραίες βάσης να τοποθετούνται έτσι ώστε η ένταση της ακτινοβολίας σε χώρους ανθρώπινης δραστηριότητας (ταράτσες, μπαλκόνια, εσωτερικό οικίας, κ.λπ.) μετά την τοποθέτηση και λειτουργία της κεραίας στη μέγιστη λειτουργική ισχύ της, να είναι πρακτικά ίδια όπως ήταν και πριν εγκατασταθεί η κεραία». Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς όπου εκεί πρέπει να ισχύει η μηδενική ισχύς ακτινοβολίας όσο είναι εφικτό, από οποιαδήποτε πηγή. Είναι βέβαια γνωστό ότι μικρό τμήμα του πληθυσμού υπάγεται στην κατηγορία έκθεσης ακτινοβολίας από κεραίες βάσης, αλλά η πολιτεία έχει χρέος να τους προφυλάξει από ενδεχόμενους κινδύνους στην υγεία τους ενσωματώνοντας σχετική διάταξη στο σχέδιο νόμου «περί τηλεπικοινωνιών» που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων.τον Ιανουάριο του 2006.
Το πώς θα πραγματοποιηθεί αυτό είναι θέμα των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας που θα πρέπει να επωμισθούν το οποιοδήποτε οικονομικό κόστος, π.χ. εγκαθιστώντας κεραίες μεγαλύτερες ισχύος σε λόφους (εφόσον στην περιοχή δεν υπάρχει πρόσβαση από το κοινό) και κεραίες οι αναμεταδότες χαμηλής ισχύος μέσα στην πόλη, ακόμα ίσως και στις κολόνες φωτισμού των μεγάλων λεωφόρων όπου δεν υπάρχει πάντα μόνιμη διαμονή ανθρώπων. Δεν υποβαθμίζουμε φυσικά με τις προτάσεις μας αυτές το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου αλλά και στις περιπτώσεις όπου έχουν σωθεί ανθρώπινες ζωές. Θεωρούμε όμως ότι πρέπει και μπορεί να υπάρξει μέριμνα για την ασφάλεια της υγείας όσων διαμένουν σχετικά κοντά σε κεραίες βάσης.


Οι επιπτώσεις στην υγεία απο τις κεραίες βάσης κινητής τηλεφωνίας εξαρτώνται:

l Από την απόσταση (σε οριζόντιο σχετικά επίπεδο) του χώρου διαβίωσης από την κεραία
l Από τον προσανατολισμό της κεραίας (δηλαδή εάν εκπέμπει προς την κατεύθυνση του χώρου διαβίωσης)
l Από την ένταση της ακτινοβολίας όπως μπορεί να μετρηθεί ως μέση τιμή
l Από την ηλικία του εκτιθέμενου και την κατάσταση της υγείας του
l Από τη διάρκεια έκθεσης (δηλαδή ώρες διαβίωσης ανά ημέρα στον συγκεκριμένο χώρο)



Πρόταση για τις κεραίες βάσης


l Προϋπόθεση: η ένταση ακτινοβολίας που προκύπτει μετά την εγκατάσταση κάθε κεραίας, να είναι ίδια με εκείνη που ήταν πριν την εγκατάσταση, στους γύρω χώρους (μπαλκόνια, ταράτσες, εσωτερικό οικιών) όπου υπάρχει ή προβλέπεται να υπάρξει στο άμεσο μέλλον ανθρώπινη δραστηριότητα.
l Οι εταιρίες θα πρέπει να αναλάβουν το όποιο οικονομικό κόστος για την εξεύρεση λύσεων, π.χ. με αναμεταδότες χαμηλής ισχύος, κ.λ.π.
l Να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους χώρους εκπαιδευτικής δραστηριότητας (σχολεία, παιδικοί σταθμοί κ.λ.π.)
l Να υπάρχει διαθέσιμος στον καθένα, κατάλογος με τη θέση και την ισχύ κάθε κεραίας
l Να θεσμοθετηθεί ανεξάρτητη αρχή ελέγχου – μετρήσεων που σε ανύποπτο χρόνο θα εκτελούν μετρήσεις στις γειτονικές των κεραιών περιοχές
l Στο νέο νόμο θα έπρεπε να είχε γίνει μέριμνα για τα παραπάνω. Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Απλά ορίστηκε «απόσταση ασφαλείας» εγκατάστασης κεραιών (300 μέτρα) απο σχολεία, βρεφονηπιακούς σταθμούς, νοσοκομεία, γηροκομεία και ψηφίστηκε μείωση της «επιτρεπόμενης πυκνότητας ισχύος κατά 10% απο οτι ίσχυε μέχρι σήμερα. Τονίζεται όμως πως σε αρκετές χώρες ισχύουν πολύ πιο αυστηρά «όρια ασφαλείας».



Περισσότερες πληροφορίες για τα παραπάνω στις ιστοσελίδες μας
http://multimedia.biol.uoa.gr, http://kyttariki.biol.uoa.gr


ΜΕ ΑΠΕΙΡΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΝΤΑ
Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος
Μέλος της Παναττικής Επιτροπής κατά της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας.
Εκπαιδευτικός, Μέλος και Σύμβουλος για τις ευπαθείς ομάδες & τά ΑμεΑ,
Του Πανελλαδικού Συνδέσμου συνανθρώπων μας με κινητικά προβλήματα.
Ιδρυτής & υπεύθυνος της Εθελοντικής ομάδας Γαλατσίου & κέντρων - ΑμεΑ
και ευπαθών ομάδων στη Ελλάδα.
Μέλος τών Επιτροπών κατά των κεραιών του ΘΑΝΑΤΟΥ(Ηλεκτρομαγνητισμός)
και Υπέρ της Ανθρωπιστικής βοήθειας στο Γαλάτσι.
http://users.otenet.gr/~fracisko/
www.pasipka.gr/

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες έχει αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή για λόγους υγείας: καρκίνος στους λεμφαδένες.

Η κατάστασή του μοιάζει να επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Η αποχαιρετιστήρια επιστολή που ακολουθεί εστάλη από τον συγγραφέα στους φίλους του και χάρη στο Ίντερνετ έφτασε και σε μας. Σας συστήνω να τη διαβάσετε, καθώς πρόκειται για ένα πραγματικά συγκινητικό κείμενο γραμμένο από έναν από τους λαμπρότερους λατινοαμερικανούς συγγραφείς του αιώνα που μας πέρασε.

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ. Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου. Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους... Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους που αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα. Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!

Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί.

Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.

Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλια
ζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.

Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.

Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώ
σεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη’’.

ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΙΣΟΙ!

‘ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΜΕ – ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ‘

Το Α και το Ω της εξέλιξης του πολιτισμού μας, είναι η δημιουργία πλάγιων διαδρομών έγραψε παλαιότερα ο Vigotsky &επανέλαβε ο Γιώργος Τσιάκαλος, σε άρθρο του για την ΑΝΑΠΗΡΙΑ.
Δύο δύσβατες, γεμάτες κακοτοπιές και αγκάθια διαδρομές, πού ο καθένας με ένα σταυρό στη πλάτη, τραβά την ανηφόρα.
Ο πολιτισμός μας δεν έχει δημιουργήσει ακόμη τις διαδρομές της εξέλιξής του, ώστε ταυτόχρονα να βοηθά τα ΑμεΑ & τις Ευπαθείς Ομάδες &να τους δίνει τη δύναμη να παλεύουν τις κακοτοπιές των δύσβατων διαδρομών του.

ΞΑΦΝΙΚΑ - ΔΙΑΓΝΩΣΗ τού παιδονευρολόγου, μετά κάποιους μήνες αναζήτησης προβλήματος και αιτιών.
Ιατρικά ταξίδια στο εξωτερικό, ιατρικές επισκέψεις σε Ειδικούς! (όπως κάνουμε όλοι, για κάθε πρόβλημα υγείας).
Κάθε φορά όλα τα παραπάνω επαναλαμβάνονται για να διατηρούν άσβεστη την ελπίδα όχι της πλήρους αποκατάστασης και θεραπείας αλλά της βελτίωσης της κατάστασης, του κάθε συνανθρώπου μας.
Βήμα το βήμα προχωρούν και χαίρονται κάθε εξέλιξη, ακόμη και αργή.
(Όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι) μην αφήνοντας την οργή! ή τον οίκτο να κυριαρχήσει.

Καταγράφω στο νου και στη ψυχή! όσα ανακαλύπτω κάθε μέρα.
Στέκομαι στη άκρη της πλάγιας - διαδρομής & βάζω στόχο να την ανοίξω για να φωτιστεί ο δρόμος που θα πρέπει να πάρουν &άλλα ΑμεΑ &άλλοι γονείς παιδιών με ιδιαιτερότητα, για να αποφύγουν τις κακοτοπιές και να βγουν στο ξέφωτο της χαράς, της αισιοδοξίας, στο ξέφωτο της ζωής.

Γιατί τα παιδιά! Τα ΑμεΑ! δεν είναι κάποιοι ΑΛΛΟΙ, είναι αυτό που η ΦΥΣΗ τα έπλασε, ή μι’ άτυχη στιγμή, τους έφερε το ιδιαίτερο πρόβλημα &έχουν το δικό τους ρυθμό ανάπτυξης και η δική τους φύση κανονική είναι.

Τα δυσκολεύει η δική μας κοινωνία επειδή δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στους δικούς της ανταγωνιστικούς ρυθμούς. Γιατί δε μπορούν, να ζήσουν με τους απαιτητικούς ρυθμούς των εμπορευματικών της αξιών.

Υπέρογκα έξοδα στην θεραπείας τους. Το Ιατροκεντρικό μοντέλο επιμένει.
(Σμήνος από ειδικούς και ειδήμονες, επιστήμονες και μη) γύρω από κάθε παιδί και οι γονείς θέλουν, ελπίζουν κι όσοι τα καταφέρνουν αισιοδοξούν.
Όλοι από τους πιο πάνω έχουν τις καλύτερες προθέσεις. Αγαπούν όλα τα ΑμεΑ! και επιμένουν στην προσπάθειά τους. Τιτάνια προσπάθεια με το αζημίωτο φυσικά! (μιας & η πολιτεία είναι σχεδόν απούσα δίνοντας ψίχουλα σε ότι θεραπεία γίνεται) Είναι όμως υποχρέωσή τους ;

Ως πότε η ΑΝΑΠΗΡΙΑ θα βρίσκεται στα χέρια του ιδιωτικού τομέα ?
Των (λίγων του εθελοντισμού καλώς εννοούμενου) και της φιλανθρωπίας (κακώς εννοούμενης).

Ο χαρακτηρισμός του 2003 ως έτους αναπηρίας έρχεται να μας θυμίσει τίνος χρέωση έπρεπε νάνε η αναπηρία. Της πολιτείας, που θα μπαίνει μπροστά και θα καθορίζει τα πάντα και το ρόλο του καθενός.

Όχι μόνο ή 3 Δεκέμβρη παγκόσμια μέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες !
Η το Ετος 2003: Ευρωπαϊκό έτος Αναπηρίας, και Ευρωπαϊκό έτος Υποκρισίας το 2007!
Σε μια Ευρώπη(όχι των ΛΑΩΝ)όπου κυριαρχούν οι παγκοσμιοποιημένες πολιτικές που επιβάλλουν περιορισμό σε κοινωνικές δαπάνες, λιγότερη σύνταξη πιο μικρά επιδόματα, μηδενική σχεδόν εκπαίδευση, εργασία, πρόσβαση για διασκέδαση.
Επαφή με όλους τους συνανθρώπους με πλήρη ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ και με λιγότερα ιδρύματα και μπουντρούμια.
Άρα Μπορούμε να ελπίζουμε σε ανατροπή των δεδομένων? Μπορούμε να ελπίζουμε στην αντιμετώπιση της αναπηρίας ως μια ρεαλιστική κατάσταση, με ΑΜΕΑ, ΓΟΝΕΙΣ και τους λιγοστούς ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥΣ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ να διεκδικούν ο καθένας το δικό τους ρόλο σε μια κοινωνία! ίσων και ελεύθερων προσωπικοτήτων?
Μεταδίδω αυτή την αισιοδοξία στους γύρω μου και αντλώ δύναμη από την
διαφορετικότητα των παιδιών και των ίδιων των ΑμεΑ, να γίνει η δική μας δύναμη.
Η προσπάθεια τους να μας πουν βγάλτε μας στο κόσμο στο φως! ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ
ΚΕΑΔΕΣ! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.
Να γίνουν τα δικά μας όπλα τα δικά μας 45άρια οι δικοί μας χημικοί πύραυλοι στο αγώνα για μια κοινωνία που δε θα χρειάζεται να χαρακτηρίζει τα "ΕΤΗ" της, για να τύχουν της συγκυριακής ευνοϊκής μεταχείρισης τα μέλη της. (Τρίτη-ηλικία, ΑμεΑ, Ευπαθείς ομάδες).
Για μια ΚΟΙΝΩΝΙΑ! όπου(εσύ, τ’ αδέρφια μας, οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι (κανείς δεν έχει συμβόλαιο με τη ΖΩΗ)! Δεν θα τυχαίνουν της πρόνοιάς της, αλλά Θάνε ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ &θ’ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ αυτοί &όχι άλλοι για κείνους.
Εμείς λέμε ναι και σας καλούμε όλους να ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ….. ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ και ΗΘΟΣ! με έργα και συνεχή αγώνα, όχι με λόγια και υποσχέσεις.
Ο καθένας από όπου μπορεί. Για να σχηματιστεί μια μεγάλη αγκαλιά για όλους τους ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ χωρίς διακρίσεις χωρίς χρώματα ώστε να μπορέσουμε όλοι κάποτε να κοιταχτούμε στα μάτια ειλικρινά ! Γιατί τότε θάχουμε πετύχει να φτιαχτεί η ΓΗ μας απ΄ άκρη σε άκρη, μια ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, που το αυτονόητο θα δίνεται απλόχερα, χωρίς επαιτεία.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ! ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΠΑΝΤΑ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
ΚΑΛΗ - ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑ ΨΥΧΗΣ!

Κουνάνης Ελευθέριος Φραγκίσκος,
Εκπαιδευτικός – Παιδαγωγός, ΑμεΑ.
http://users.otenet.gr/~fracisko/
www.pasipka.gr/

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΝΑΜΕ, ΠΟΤΕ.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ
(Ή Επιτάφιος - Ηθικός)


ΠΡΟΣΩΠΑ
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ο Μενέξενος! Από πού έρχεσαι; Από την αγορά;
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Από την αγορά, Σωκράτη, και βασικά από το βουλευτήριο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Τι σχέση έχεις εσύ, προ πάντων εσύ, με το βουλευτήριο; Ή προφανώς νομίζεις ότι έφθασες στο τέλος της εκπαίδευσης και της φιλοσοφικής μελέτης και θεωρώντας τον εαυτό σου αρκετά έτοιμο, σκέπτεσαι πια να στραφείς προς τα σοβαρότερα πράγματα; Θαυμαστέ άνθρωπε, επιχειρείς με την τόση σου νεότητα να κυβερνήσεις εμάς τους μεγαλύτερους, για να μην παύσει το σπίτι σας να αναδεικνύει πάντα ένας άρχοντά μας;
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Βέβαια, Σωκράτη, αν μου επιτρέπεις και αν με συμβουλεύεις να λάβω κάποια αρχή, θα το επιδιώξω πρόθυμα. Αλλιώς δεν θα το κάνω. Η τωρινή μου όμως επίσκεψη στο βουλευτήριο έγινε, γιατί πληροφορήθηκα, ότι η βουλή πρόκειται να εκλέξει τον ρήτορα που θα εκφωνήσει τον επιτάφιο λόγο. Ξέρεις βέβαια, ότι πρόκειται να κάνουν ταφές.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ασφαλώς το ξέρω. Αλλά ποιον εξέλεξαν;
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Κανέναν. Το ανέβαλαν γι’ αύριο. Νομίζω όμως, ότι θα εκλεγεί ο Αρχίνος ή ο Δίων.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Λοιπόν, Μενέξενε, φαίνεται, ότι από πολλές απόψεις είναι ωραίο πράγμα να πεθαίνει κανείς στον πόλεμο. Ενταφιάζεται με τιμή και μεγαλοπρέπεια, έστω και αν πεθάνει φτωχός, και εγκωμιάζεται ανεξάρτητα πάλι από το αν μπορεί να είναι φτωχός. Και τιποτένιος αν είναι, επαινείται από σοφούς άνδρες, οι οποίοι δεν κάνουν πρόχειρο εγκώμιο, αλλά έχουν από πολύ χρόνο προετοιμάσει τους λόγους τους και τόσο θαυμά σια επαινούν, ώστε μαγεύουν τις ψυχές μας, όταν περιγράφουν με ένα υπέροχο λεκτι κό στολισμό όσες αρετές έχει και όσες δεν έχει ο καθένας. Και την πόλη εγκωμιάζουν με όλους τους τρόπους και τους πεσόντες στον πόλεμο και όλους τους προγόνους μας τους πριν, ακόμη και εμάς, όσους βρισκόμαστε στη ζωή, μας επαινούν. Σε εμένα προ σωπικά, Μενέξενε, οι έπαινοι των ανθρώπων αυτών προκαλούν διάθεση μεγάλης γεν ναιοψυχίας και κάθε φορά μένω ακίνητος στο άκουσμα και τη μαγεία των λόγων με την εντύπωση, ότι αμέσως εκείνη τη στιγμή έχω γίνει ψηλότερος, ευγενέστερος και ωραιότερος. Και έρχονται πάντοτε μαζί μου ξένοι, πράγμα συνηθισμένο για μένα, και ακούν και αυτοί, απέναντι των οποίων εγώ αμέσως παίρνω αγερωχότερο ύφος. Γιατί κι εκείνοι ανάλογα επηρεάζονται στην εκτίμησή τους προς εμένα και προς την πόλη. Την βρίσκουν δηλαδή θαυμαστότερη από ό,τι την νόμιζαν πριν, γιατί πείθονται από τον ρήτορα για το μεγαλείο της. Και αυτή η έπαρσή μου διαρκεί περισσότερο από 3 ημέρες. Τόσο έντονα εισδύει στην ακοή μου ο λόγος και η απαγγελία από το στόμα του ομιλητού, ώστε μόλις την τέταρτη ή την πέμπτη ημέρα αναγνωρίζω τον εαυτό μου και αντιλαμβάνομαι σε ποιο μέρος της γης βρίσκομαι, ενώ μέχρι τότε έχω σχεδόν την αίσθηση ότι κατοικώ στα νησιά των μακάρων. Τόσο δεινούς ρήτορες έχουμε εμείς.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Εσύ Σωκράτη, πάντα ειρωνεύεσαι τους ρήτορες. Εν τούτοις, όποιος εκλεγεί τώρα θα βρεθεί, νομίζω, σε δύσκολη θέση. Γιατί η απόφαση έχει ληφθεί ξαφνικά, ώστε θα αναγκασθεί ο ρήτορας να μιλήσει κάπως αυτοσχέδια.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Από πού το συμπεραίνεις αυτό, αγαπητέ μου; Έχει ο καθένας τους έτοιμους λόγους, και εξάλλου δεν είναι δύσκολο να αυτοσχεδιάζει κανείς τέτοια θέματα μάλιστα. Βέβαια, αν έπρεπε ο ρήτορας να επαινέσει Αθηναίους σε ακροατήριο Πελοποννησίων ή Πελοποννήσιους σε Αθηναίων, θα χρειαζόταν να είναι ικανός ρήτορας, για να πείσει και για να πετύχει. Όταν όμως μιλάει κανείς έχοντας ακροατές αυτούς ακριβώς τους οποίους και εγκωμιάζει, δεν είναι καθόλου δύσκολο να κάνει εντύπωση καλού ρήτορα.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Δεν το νομίζεις αυτό δύσκολο, Σωκράτη;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Όχι μα το Δία.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Ώστε για τον εαυτό σου φαντάζεσαι ότι θα μπορούσες να μιλήσεις, αν χρειαζόταν και αν σε εξέλεγε η βουλή;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ασφαλώς, Μενέξενε. Προκειμένου μάλιστα για μένα, δεν είναι καθόλου περίεργο ότι μπορώ να εκφωνήσω λόγο, αφού συμβαίνει να έχω για δάσκαλό μου μια γυναίκα όχι απλά διακεκριμένη στην ρητορική, αλλά ακριβώς εκείνη, η οποία ανέδειξε και άλλους πολλούς και καλούς ρήτορες και μάλιστα ένα ο οποίος είναι ο εξοχώτερος στην Ελλάδα, τον Περικλή του Ξανθίππου.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Ποια είναι αυτή; Ή προφανώς εννοείς την Ασπασία;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Γι’ αυτήν πράγματι μιλάω, και για τον Κόννον του Μητροβίου βέβαια. Γιατί αυτοί είναι οι δυο δάσκαλοί μου, ο ένας της μουσικής, η άλλη της ρητορικής. Λοιπόν δεν είναι καθόλου παράξενο ένας άνδρας που μορφώνεται έτσι, να είναι πολύ καλός στο να μιλάει. Αλλά και όποιος εκπαιδεύτηκε με κατώτερη μόρφωση από μένα, αν διδάχθηκε μουσική από τον Λάμπρον και ρητορική από τον Αντιφώντα τον Ραμνού σιο, και αυτός θα μπορούσε να έχει πετύχει σαν ρήτορας, εφ’ όσον επαινεί Αθηναίους μεταξύ Αθηναίων.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Και τι θα είχες να πεις εσύ, αν χρειαζόταν να μιλήσεις;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Μόνος μου από τον εαυτό μου ίσως τίποτα, αλλά μόλις χθες άκουγα την Ασπασία, ενώ τελείωνε έναν επιτάφιο λόγο, ακριβώς με τέτοιο περιεχόμενο. Γιατί άκουσε αυτά που λες εσύ, ότι δηλαδή επρόκειτο να εκλέξουν οι Αθηναίοι τον ομιλητή. Έπειτα άρχισε να μου αναπτύσσει το θέμα, και άλλα μεν τα έλεγε αυτοσχέδια, τι δηλα δή θα έπρεπε να πει ο ρήτορας, άλλα όμως τα είχε επινοήσει άλλη φορά, νομίζω, όταν συνέθετε τον επιτάφιο που εκφώνησε ο Περικλής και προσπαθούσε να συγκολλήσει μερικά κομμάτια από εκείνο τον λόγο.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Ώστε θα μπορούσες τώρα να θυμηθείς αυτά που έλεγε η Ασπασία;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ναι. Αλλιώς είναι ανάξιος μαθητής. Αυτή βέβαια προσπαθούσε να μου μάθει απ’ έξω τον λόγο και παρά λίγο να τις φάω γιατί ξεχνούσα τη συνέχεια.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Λοιπόν να μου τον πεις εξάπαντος.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Φοβάμαι μήπως θυμώσει η δασκάλα μου, αν πω σε άλλον τον λόγο της.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Να μη φοβάσαι καθόλου, Σωκράτη, αλλά να τον πεις σε μένα και θα με ευχαριστήσεις πολύ, είτε της Ασπασίας λόγο θέλεις να πεις είτε οποιουδήποτε. Φθάνει μόνο να μου τον πεις.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Αλλά ίσως θα με περιγελάσεις, αν φανώ, ότι γέρος άνθρωπος καταγίνο μαι ακόμα με αστειότητες.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Καθόλου, Σωκράτη. Πες μου τέλος πάντων είτε σοβαρά είτε αστεία.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Όμως πρέπει βέβαια να εκτελώ τις επιθυμίες σου, ώστε αν μου ζητούσες να βγάλω το ιμάτιό μου και να χορέψω, θα το έκανα παρά λίγο και αυτό, εφόσον είμαι στε μόνοι οι δυο μας. Λοιπόν άκου. Αυτή άρχισε, νομίζω, τον λόγο της αμέσως από τους νεκρούς και μιλούσε έτσι: Οι προκείμενοι νεκροί με έργα τιμήθηκαν, όπως τους άξιζε, και μετά τις τιμές αυτές πηγαίνουν τον μοιραίο δρόμο, αφού κηδεύτηκαν με την πάνδημο συμμετοχή της πόλης και με το συγγενικό πένθος των δικών τους. Αλλά ο νό μος προστάζει, και υποχρεώσή μας εξάλλου είναι, να αποδώσουμε στους άνδρες δια λόγου όση ακόμη τιμή οφείλεται σε αυτούς. Γιατί με την εκφώνηση ενός ωραίου λόγ ου οι επιτελέσαντες ένδοξα έργα παραμένουν στην μνήμη και εξαίρονται στην ψυχή των ακροατών. Κατ’ ανάγκη λοιπόν ο λόγος θα έχει τέτοιο περιεχόμενο περίπου: Θα εγκωμιάσει ικανοποιητικά τους νεκρούς και θα παραινέσει με ευμένεια τους ζώντες, συνιστώντας στα παιδιά και τους αδελφούς αυτών των ανδρών να γίνουν μιμητές της αρετής τους και παρηγορώντας τους πατέρες τους, τις μητέρες τους και όσους ζουν ακόμα από τους μακρινότερους συγγενείς τους. Με ποιον λόγο λοιπόν θα ανταποκρι θώ σε αυτόν τον σκοπό; Με άλλες λέξεις, από πού είναι σωστό να αρχίσω τον έπαινο των γενναίων ανδρών, οι οποίοι και όσο ζούσαν ευχαριστούσαν τους δικούς τους με την αρετή τους και με τον θάνατό τους αντάλλαξαν την σωτηρία των ζωντανών; Νομίζω ότι πρέπει να τους εγκωμιάσω σύμφωνα με τη φυσική ανάπτυξη της αρετής τους. Υπήρξαν γενναίοι, γιατί γεννήθηκαν από γενναίους. Ας εγκωμιάσω πρώτα λοιπόν την καταγωγή τους, δεύτερον την τροφή και εκπαίδευσή τους και έπειτα ας επιδείξω πόσο ωραία και αντάξια προς αυτά ανδραγαθήματα πραγματοποίησαν. Η ευγενική καταγωγή των ανδρών αυτών έχει τη ρίζα της στη γέννηση των προγόνων τους, οι οποίοι δεν ήταν μετανάστες. Η γέννηση αυτή απέδειξε και για τους απογόνους τους αυτούς, ότι δεν έμεναν στη χώρα σαν μέτοικοι - πράγμα, το οποίο θα συνέβαινε, αν οι πρόγονοί τους είχαν έλθει από αλλού - αλλά σαν αυτόχθονες, ότι κατοικούσαν και ζούσαν σε πατρίδα πραγματική και τρέφονταν όχι από μητριά, όπως άλλοι, αλλά από μητέρα, από τη χώρα στην οποία κατοικούσαν, και ότι τώρα νεκροί αναπαύονται σε δικούς τους τόπους της μητέρας γης που τους γέννησε και τους έθρεψε και τους έδωσε τη ζωή. Είναι λοιπόν δικαιότατο να τιμήσουμε πρώτα τη μητέρα αυτή. Γιατί έτσι συμβαίνει να εξαίρεται συγχρόνως και η ευγενική καταγωγή των ανδρών αυτών. Και αξίζει να επαινείται αυτή η χώρα όχι μόνο από εμάς, αλλά και από όλο τον κόσμο και για τα άλλα της πολλά καλά, αλλά, πρώτα και σπουδαιότερα, γιατί τυχαίνει να είναι αγαπητή στους θεούς. Βεβαιώνει αυτόν τον λόγο μου ο καυγάς και η απόφαση των θεών, οι οποίοι φιλονίκησαν γι’ αυτήν. Και μια πόλη, την οποία οι θεοί επαίνεσαν, πως δεν είναι δίκαιο να επαινείται από όλη την ανθρωπότητα; Δεύτερος έπαινος αυτής μπορεί να είναι το γεγονός, ότι στο απώτατο παρελθόν, όταν ολόκληρη η γη ανέδιδε και παρήγε παντός είδους ζώα και θηρία και βοσκήματα, η δική μας χώρα στην εποχή αυτή απεδείχθη ότι δεν γέννησε και δεν καταπατήθηκε από άγρια θηρία, αλλά εξέλεξε από τα ζώα και γέννησε τον άνθρωπο, το πλάσμα δηλαδή, που υπερέχει από τα άλλα στη σύνεση και μόνο αυτό πιστεύει στη δικαιοσύνη και στους θεούς. Μεγάλη δε από δειξη αυτού του λόγου, ότι δηλαδή η γη αυτή γέννησε τους προγόνους και αυτών και τους δικούς μας, είναι το εξής: κάθε ζώο, όταν γεννήσει, έχει και την κατάλληλη τροφή για το γέννημά του. Και από αυτό φανερώνεται αν μια γυναίκα πράγματι γέννησε, ή αν πήρε ξένο παιδί, αν δηλαδή δεν έχει πηγή τροφής για το βρέφος της. Αυτό ακριβώς παρουσιάζει και η δική μας γη και μητέρα μας ως πειστική απόδειξη, ότι γέννησε ανθ ρώπους. Γιατί μόνη και πρώτη αυτή εκείνα τα χρόνια, παρήγαγε, σαν τροφή κατάλλ ηλη για τον άνθρωπο, τον καρπό του σιταριού και του κριθαριού, με τον οποίο ωραιό τατα και υγιεινότατα τρέφεται το ανθρώπινο γένος, βεβαιώνοντας έτσι ότι πράγματι αυτή γέννησε αυτό το ζώο. Και περισσότερο ισχύουν οι αποδείξεις αυτές για τη γη πα ρά για μια γυναίκα. Γιατί στην κυοφορία και τη γέννηση δεν έχει μιμηθεί η γη τη γυναί κα, αλλά η γυναίκα τη γη. Αυτό δε τον καρπό δεν τον κράτησε ζηλότυπα, αλλά τον μοί ρασε και στους άλλους. Κατόπιν δε βλάστησε για τα παιδιά της το δέντρο που δίνει το λάδι, το καταπραϋντικό των πόνων. Αφού δε έθρεψε και μεγάλωσε τα παιδιά της μέχ ρι την ήβη, προσκάλεσε σαν άρχοντες και δασκάλους αυτούς τους ίδιους τους θεούς. Αυτών τα ονόματα είναι περιττό να τα αναφέρω στην προκείμενη περίσταση. Τα ξέρ ουμε τα ονόματα των θεών, οι οποίοι οργάνωσαν τη ζωή μας, αφού σε μας πρώτους μετάδωσαν τις τέχνες για τις καθημερινές μας ανάγκες και μας δίδαξαν την κτήση και την χρήση των όπλων για την άμυνα της χώρας. Αφού λοιπόν γεννήθηκαν και εκπαι δεύθηκαν με τον τρόπο αυτό οι πρόγονοι των νεκρών αυτών, κατοικούσαν στη χώρα ζώντας σύμφωνα με το πολίτευμα το οποίο θέσπισαν και για το οποίο είναι σωστό με λίγες λέξεις να μιλήσω. Γιατί το πολίτευμα παιδαγωγεί τους ανθρώπους: το καλό τους καλούς, το δε αντίθετο τους κακούς. Ώστε είναι ανάγκη να κάνω φανερό, ότι οι προγε νέστεροί μας έζησαν με καλό πολίτευμα και αποτέλεσμα αυτού ακριβώς είναι η αρετή και εκείνων και των συγχρόνων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι προκεί μενοι νεκροί . Πράγματι το πολίτευμα ήταν το ίδιο και τότε όπως και τώρα, δηλαδή αριστοκρατία. Με αυτή τη μορφή του πολιτεύματος και τώρα πολιτευόμαστε και σχε δόν πάντοτε μετά από εκείνη την εποχή. Το ονομάζουν άλλος δημοκρατία, άλλος με άλλο όνομα, όπως του αρέσει καλύτερα. Αλλά ουσιαστικά είναι αριστοκρατία που περιορίζεται από τις ορθές γνωματεύσεις του λαού. Άρχοντες βέβαια έχουμε πάντοτε. Αυτοί παίρνουν την εξουσία, άλλοτε κληρονομικά άλλοτε κατ’ εκλογή. Επειδή όμως ο λαός κρατάει ως επί το πλείστον την πολιτική εξουσία, αυτός δίνει τα αξιώματα και τις κυβερνητικές θέσεις σε αυτούς που κάθε φορά κρίθηκαν άριστοι. Ούτε η σωματική ασθένεια, ούτε η φτώχεια, ούτε η αφάνεια των πατέρων γίνεται αιτία να αποκλεισθεί κανείς από τα κοινά. Ούτε με τα αντίθετα πλεονεκτήματα ανοίγεται σε κανέναν ο δρό μος προς τις τιμές, όπως συμβαίνει σε άλλες πόλεις. Εδώ ένας είναι ο όρος: κυβερνά και καταλαμβάνει αξιώματα εκείνος που κρίθηκε σοφός ή αγαθός. Το δε πολίτευμα αυτό το δημιούργησε σε μας η ισότιμη γέννηση. Γιατί οι μεν άλλες πόλεις κατοικηθεί καν από κάθε είδους και διαφόρων τάξεων ανθρώπους, ώστε τα πολιτεύματά τους είναι ανώμαλα, ή τυραννικά ή ολιγαρχικά. Έτσι στην μεταξύ τους συμβίωση μερικοί θεωρούν τους άλλους σαν κυρίαρχους και αυτοί εκείνους σαν δούλους. Ενώ εμείς και οι δικοί μας, γεννημένοι αδέλφια όλοι από μια μητέρα, κρίνουμε ανάξιο να είμαστε κυ ρίαρχοι και δούλοι ο ένας του άλλου. Απεναντίας, η φυσική μας ισογονία μας οδηγεί να ζητάμε και πολιτική κατά νόμο ισότητα και να μην παραδεχόμαστε στην κοινωνία μας άρχοντες με άλλα προσόντα εκτός από την κατοχή της αρετής και της φρόνησης. Αφού λοιπόν εκπαιδεύθηκαν με κάθε ελευθερία οι πατέρες αυτών και ημών, και αυτοί οι ίδιοι μετά, συντελούσης και της έμφυτης ευγένειας, παρουσίασαν σε όλο τον κόσμο πολλά και λαμπρά έργα και σαν άνθρωποι και σαν κράτος, πιστεύοντας ότι οφείλουν υπέρ της ελευθερίας και υπέρ των Ελλήνων να μάχονται και κατά των βαρβάρων και κατά των Ελλήνων αν χρειάζεται. Δεν έχω βέβαια τον χρόνο, για να διηγηθώ επάξια πως απέκρουσαν τον Εύμολπο και τις Αμαζόνες και παλαιότερους ακόμα εχθρούς, οι οποίοι εκστράτευσαν κατά της χώρας μας, και πως βοήθησαν τους Αργείους κατά των Καδμείων και τους Ηρακλείδες κατά των Αργείων.
Άλλωστε και ποιητές έχουν ήδη υμνήσει σε όλους μας την αρετή αυτών των ανδρών με τους ποιητικούς τους ύμνους. Ώστε, αν εγώ επιχειρήσω να υμνήσω τα ίδια έργα με τη γυμνότητα του πεζού λόγου, ίσως φανώ κατώτερος. Γι’ αυτό προτιμώ να τα παρα λείψω αυτά, εφόσον μάλιστα έχουν ήδη πάρει το βραβείο για την αξία τους. Υπάρχουν όμως και άλλα αξιόλογα έργα, για τα οποία ακόμη ποιητής δεν κέρδισε δόξα επαινών τας τα όπως τους έπρεπε, έργα, τα οποία περιμένουν τον υμνητή τους. Νομίζω ότι αυ τά πρέπει να επαινέσω σε αυτόν τον λόγο μου και να προκαλέσω άλλους να τα υμνή σουν και σε λυρική και σε άλλη ποίηση, όπως αξίζει σε κείνους που τα εκτέλεσαν. Από αυτά τα έργα αναφέρω σαν σπουδαιότερα τα εξής: Τους Πέρσες, οι οποίοι κυριαρχού σαν στην Ασία και ζητούσαν να υποδουλώσουν την Ευρώπη, τους απέκρουσαν τα παι διά αυτής της γης και δικοί μας πατέρες. Δίκαιο λοιπόν και υποχρέωσή μας είναι αυτ ούς πρώτα να θυμηθούμε και να επαινέσουμε την αρετή τους. Πρέπει μάλιστα, αν πρό κειται κανείς επάξια να τους επαινέσει, να εκτιμήσει την ανδρεία τους, μεταφερόμενος δια του λόγου του σε εκείνα τα χρόνια, όταν όλη η Ασία ήταν δούλη κιόλας στον τρίτο Πέρση βασιλέα. Από αυτούς τους τρεις βασιλείς ο μεν Κύρος, αφού ελευθέρωσε με τη προσωπική του γενναιότητα τους συμπολίτες του Πέρσες, και καθυπόταξε τους κυρί αρχους Μήδους, επεκράτησε σε όλη την άλλη Ασία μέχρι τα όρια της Αιγύπτου, ο δε γιός του Καμβύσης κατέκτησε την Αίγυπτο και όσο μέρος της Λιβύης μπορούσε, και τρίτος ο Δαρείος και κατά ξηρά εξέτεινε τα όρια του κράτους μέχρι την Σκυθία και με το ναυτικό του κυριαρχούσε στην θάλασσα και τα νησιά με τρόπο, ώστε ούτε να περ νά από το νου κανενός καμιά ιδέα αντίστασης. Εξ άλλου όλων των ανθρώπων το φρό νημα ήταν υποδουλωμένο. Τόσα πολλά και μεγάλα και μάχιμα έθνη είχε υποτάξει η περσική δύναμη. Ο Δαρείος λοιπόν επιρρίπτοντας σε μας και στους Ερετριείς την αιτία του πολέμου, με την πρόφαση ότι επιβουλευτήκαμε τις Σάρδεις, έστειλε πεντακόσιες χιλιάδες στρατού με μεταγωγικά και πολεμικά σκάφη και στόλο από 300 πλοία υπό τη στρατηγία του Δάτη, τον οποίο και διέταξε να επιστρέψει φέρνοντας τους Ερετριείς και τους Αθηναίους, αν ήθελε να διατηρήσει το κεφάλι του. Κι έπλευσε εκείνος στην Ερέτρια εναντίον ανδρών, οι οποίοι ήσαν μεταξύ των τότε Ελλήνων από τους πιο φημι σμένους πολεμιστές και αρκετοί στον αριθμό. Και όμως μέσα σε τρεις μέρες τους υπέ ταξε και διερεύνησε τη χώρα τους ολόκληρη, ώστε κανείς να μη διαφύγει, μεταχειριζό μενος το εξής μέσο: Οι στρατιώτες του ήλθαν στα σύνορα της ερετρικής γης, παρατά χθηκαν αραιά από τη μια θάλασσα έως την άλλη, και κατόπιν, αφού ένωσαν τα χέρια τους, πέρασαν όλη τη χώρα, για να μπορούν να πουν στο βασιλιά τους, ότι κανείς δεν τους είχε ξεφύγει. Και με το ίδιο σχέδιο κατέπλευσαν από την Ερέτρια στον Μαραθώ να, υποθέτοντας, ότι δεν θα είχαν καμιά δυσκολία να νικήσουν και τους Αθηναίους και αφού τους δέσουν με τον ίδιο τρόπο, όπως και τους Ερετριείς να τους πάρουν μαζί τους. Όσο γίνονταν αυτά και προετοιμάζοντο τα επόμενα, κανείς Έλληνας δεν έσπευσε να βοηθήσει ούτε τους Ερετριείς ούτε τους Αθηναίους, εκτός από τους Λακεδαιμόνι ους. Αλλά αυτοί ήλθαν την επομένη της μάχης, ενώ όλοι οι άλλοι τρομαγμένοι απέφευ γαν να πάρουν μέρος στον πόλεμο, ευχαριστημένοι, γιατί αυτοί προς το παρόν ήταν εκτός κινδύνου. Εάν λοιπόν κανείς γυρίσει με τη φαντασία του σε εκείνη την εποχή, θα καταλάβει ποια ήταν η αρετή εκείνων, που αντιμετώπισαν στον Μαραθώνα τον βαρ βαρικό στρατό και ταπείνωσαν την έπαρση ολόκληρης της Ασίας και πρώτοι έστη σαν τρόπαια νικώντας βαρβάρους. Αυτοί έδειξαν και δίδαξαν στους άλλους, ότι δεν ήταν ακαταμάχητη η δύναμη των Περσών, αλλά όσο μεγάλος και πλούσιος μπορεί να είναι ένας στρατός πάντα υποχωρεί μπροστά στους γενναίους. Όσον αφορά εμένα, διακη ρύσσω, ότι εκείνοι οι άνδρες δεν είναι μόνον πατέρες των σωμάτων μας, αλλά και πατέρες της ελευθερίας και της δικής μας και όλων όσων κατοικούν στην ήπειρο αυτή. Γιατί εκείνο το κατόρθωμα γνωρίζοντας οι Έλληνες τόλμησαν να αγωνισθούν τις μετέ πειτα μάχες υπέρ της σωτηρίας τους, αφού πήραν μάθημα από τους Μαραθωνομάχ ους. Ώστε σε αυτόν τον λόγο μου οφείλω να δώσω τον καλύτερο έπαινο σε εκείνους. Και αμέσως μετά σε όσους ναυμάχησαν και νίκησαν γύρω από τη Σαλαμίνα και απέ ναντι στο Αρτεμήσιο. Πράγματι και για τους άνδρες αυτούς πολλά θα είχε να διηγηθεί κανείς, δηλαδή τι είδους επιθέσεις υπέμειναν και στην ξηρά και στη θάλασσα και πως τις απέκρουσαν. Θα αναφέρω όμως και γι’ αυτούς, ό,τι νομίζω καλύτερο, ότι δηλαδή αυτοί συμπλήρωσαν το έργο αυτών που πολέμησαν στον Μαραθώνα. Γιατί όσοι βρί σκονταν στον Μαραθώνα απέδειξαν στους Έλληνες τόσο μόνο, ότι στην ξηρά είναι δυνατόν λίγοι να αποκρούσουν πολλούς βαρβάρους. Δεν μπορούσε όμως να ξέρει κανείς αν θα γινόταν το ίδιο και σε ναυτικό αγώνα, και μάλιστα οι Πέρσες είχαν φήμη, ότι κατά θάλασσα ήταν ακαταμάχητοι, γιατί και πολλοί και πλούσιοι και έμπειροι και ρωμαλέοι ήταν. Αυτό ακριβώς το κατόρθωμα των ανδρών, που τότε ναυμάχησαν, αξί ζει να το εγκωμιάσω, γιατί διέλυσαν τον φόβο που κατείχε τους Έλληνες και τους έκα νε να τρομάζουν το πλήθος των πλοίων και των ανδρών. Γεγονός πάντως είναι ότι το σο εκείνοι που πολέμησαν στον Μαραθώνα όσο και αυτοί που ναυμάχησαν στη Σαλα μίνα δίδαξαν τους Έλληνες. Αυτοί τους έμαθαν και τους συνήθισαν να μη φοβούνται τους βαρβάρους, οι μεν πρώτοι στην ξηρά οι δε άλλοι στη θάλασσα. Ως τρίτο και κατά χρονολογική σειρά και κατά αρετήν έργο από αυτά που εξασφάλισαν στους Έλληνες την σωτηρία, αναφέρω τη μάχη στις Πλαταιές, κοινή πια μάχη και για τους Λακεδαι μονίους και για τους Αθηναίους. Αναμφίβολα αυτοί όλοι αντιμετώπισαν τον μεγαλύτε ρο και φοβερότερο αγώνα και γι’ αυτή τους τη γενναιότητα και τώρα εγκωμιάζονται από εμάς και στο μέλλον από τους μεταγενέστερους. Αλλά και μετά τις νίκες αυτές πολλές ελληνικές πόλεις ήταν ακόμη στην συμμαχία του βαρβάρου και γινόταν γνω στό ότι ο βασιλιάς είχε στο μυαλό του να επιχειρήσει ο ίδιος νέα επίθεση κατά των Ελλήνων. Είναι δίκαιο λοιπόν να αναφέρω και αυτούς, οι οποίοι μετά από τα έργα των προηγουμένων ολοκλήρωσαν τη σωτηρία, καθαρίζοντας και διώχνοντας από τη θάλα σσα κάθε βαρβαρικό στοιχείο. Και ήταν αυτοί όσοι ναυμάχησαν στις εκβολές του Ευρυμέδοντα και όσοι εκστράτευσαν στην Κύπρο και όσοι έπλευσαν στην Αίγυπτο και σε άλλους πολλούς τόπους. Σε αυτούς οφείλεται ανάμνηση και ευγνωμοσύνη, για τί έκαναν τον βασιλιά να φροντίζει κατατρομαγμένος για την δική του σωτηρία και να μην σχεδιάζει την καταστροφή των Ελλήνων. Αυτόν τον πόλεμο κατά των βαρβάρων τον πολέμησαν μέχρι τέλους όλοι οι πολίτες αυτής της πόλης σώζοντας και τους εαυ τούς τους και τους άλλους ομόγλωσσους. Εν τούτοις μετά την ειρήνη έπληξε την πόλη μας, όταν ήταν στο απόγειο της δόξας της, το κακό ακριβώς που συνηθίζει να πλήττει και τους ευτυχισμένους ανθρώπους, δηλαδή πρώτα η ζήλια και έπειτα από τη ζήλια ο φθόνος. Και το κακό αυτό έφερε την πόλη μας σε ακούσια εχθρότητα κατά των Ελλή νων. Έπειτα, όταν κηρύχθηκε πόλεμος, συγκρούσθηκαν οι Αθηναίοι, μαχόμενοι υπέρ της ελευθερίας των Βοιωτών με τους Λακεδαιμόνιους στην Τανάγρα, αλλά επειδή η μάχη υπήρξε αμφίρροπη, κρίθηκε η έκβαση του πολέμου στον επόμενο αγώνα. Δηλαδή οι μεν Λακεδαιμόνιοι έσπευσαν να φύγουν εγκαταλείποντας τους συμμάχους τους, ενώ οι δικοί μας νίκησαν μετά από τρεις ημέρες στα Οινόφυτα και εκτελώντας έργο δικαιοσύνης επανέφεραν τους άδικα εξορισθέντες. Αυτοί πρώτοι μετά τον Περσ ικό πόλεμο, υποστηρίζοντας πλέον Έλληνες εναντίον Ελλήνων χάριν της ελευθερίας, πολεμώντας γενναία και ελευθερώνοντας τους συμμάχους τους, πρώτοι μπήκαν σε αυτό το μνήμα με τις τιμές της πόλης. Κατόπιν, όταν γενικεύθηκε ο πόλεμος και ήλθαν όλοι οι Έλληνες εναντίον μας και δενδροτόμησαν τη γη μας - ωραία ευγνωμοσύνη πλήρωσαν στην πόλη! - , οι δικοί μας τους νίκησαν σε ναυμαχία και αφού αιχμαλώτι σαν στη Σφακτηρία τους αρχηγούς των Λακεδαιμονίων, αν και μπορούσαν να τους σκοτώσουν, τους λυπήθηκαν και τους έδωσαν πίσω. Και έκαναν ειρήνη νομίζοντας ότι εναντίον ομοφύλων τους έπρεπε να πολεμήσουν μέχρι νίκης και όχι μέχρι εξοντώσεως, όπως θα έκαναν εναντίον βαρβάρων, ώστε να μη γίνει αφορμή η οργή μιας πόλης να καταστραφεί και όλη η Ελλάδα. Αξίζει πράγματι να επαινέσει κανείς αυτούς τους άνδρες, οι οποίοι, αφού πολέμησαν αυτόν τον πόλεμο, τάφηκαν εδώ, γιατί αυτοί απέδειξαν ψευδή τα λεγόμενα μερικών, οι οποίοι αμφισβητούσαν την υπεροχή των Αθηναίων στον προηγούμενο πόλεμο, τον εναντίον των βαρβάρων. Στην προκειμένη περίσταση, νικώντας στον εμφύλιο πόλεμο και αιχμαλωτίζοντας τους αρχηγούς των άλλων Ελλήνων, απέδειξαν ότι μπορούν να νικούν σε μεμονωμένο αγώνα εκείνους, μαζί με τους οποίους τότε νικούσαν από κοινού τους βαρβάρους.
Αλλά μετά την ειρήνη αυτή έγινε τρίτος φοβερός και ανέλπιστος πόλεμος, του οποίου οι νεκροί, πολλοί και γενναίοι, κείνται κι αυτοί σε τούτο το μνήμα. Πολλοί έπεσαν στις ακτές της Σικελίας, αφού έστησαν πολλά τρόπαια αγωνιζόμενοι υπέρ της ελευθερίας των Λεοντίνων, επειδή έσπευσαν σε αυτούς τους τόπους για να βοηθήσουν αυτούς υπακούοντας στους συμμαχικούς όρκους. Αλλά επειδή εξ αιτίας της μεγάλης απόστα σης η πόλη βρέθηκε σε δύσκολη θέση και δεν μπορούσε να στείλει βοήθεια, γι’ αυτό το λόγο κουράστηκαν και ατύχησαν. Όμως και οι εχθροί αυτών των ανθρώπων, οι εχθροί εναντίον των οποίων πολέμησαν, επαινούν τη σωφροσύνη και την ανδρεία τους περισσότερο απ’ όσο άλλοι επαινούν σαν φίλοι τους φίλους τους. Άλλοι έπεσαν σε ναυμαχίες που έγιναν στον Ελλήσποντο, όπου μέσα σε μια μέρα συνέλαβαν όλα τα πλοία των εχθρών και έδωσαν και άλλες πολλές ναυμαχίες νικηφόρα. Και να γιατί χα ρακτήρισα φοβερό και ανέλπιστο αυτό τον πόλεμο: Σε τέτοιο σημείο ανταγωνισμού προς την πόλη μας έφθασαν οι άλλοι Έλληνες, ώστε τόλμησαν να έλθουν σε διαπρα γματεύσεις με το βασιλέα (των Περσών), τον μεγαλύτερο εχθρό μας, αυτόν, τον οποίο εκδίωξαν από κοινού με μας, να τον φέρουν πίσω για ατομικό τους συμφέρον, αυτόν τον βάρβαρο εναντίον Ελλήνων και να συνασπίσουν εναντίον της πόλης μας όλους, και Έλληνες και βαρβάρους. Αλλά ακριβώς τότε έγινε ολοφάνερη η δύναμη και η γενναιότητα της πόλης. Ενώ δηλαδή νόμιζαν ότι αυτή είχε πια συντριβεί στον πόλεμο και είχε αποκλεισθεί ο στόλος μας στην Μυτιλήνη, στάλθηκε προς αυτόν βοήθεια 60 πλοίων, στα οποία επέβαιναν οι ίδιοι οι πολίτες. Και έχουν και αυτόν εδώ τον τάφο, έστω και αν είχαν την ανάξια τύχη να μην περιμαζευτούν από τη θάλασσα, φθάνει ότι έδειξαν ομολογουμένως γενναιότητα νικώντας τους εχθρούς και ελευθερώνοντας τους δικούς τους. Αυτούς οφείλουμε να μνημονεύουμε και να επαινούμε πάντοτε. Γιατί με τη γενναιότητα εκείνων κερδίσαμε όχι μόνο την τότε ναυμαχία, αλλά και τον υπόλοιπο πόλεμο. Χάρις σ’ αυτούς η πόλη μας απέκτησε την φήμη ότι δεν θα συντριβεί ποτέ, και αν ακόμη όλοι ενωθούν εναντίον της. Και ήταν δικαιολογημένη αυτή η φήμη. Νικηθήκαμε εμείς όχι όμως από τους άλλους, αλλά από τις εσωτερικές μας διαιρέσεις. Εκείνοι ακόμα και τώρα δεν μπορούν να μας νικήσουν, αλλά μεταξύ μας χωριστήκαμε σε νικητές και νικημένους. Ακολούθησε έπειτα μια περίοδος ησυχίας και εξωτερικής ειρήνης, κατά την οποία διεξήχθη ο εσωτερικός μας πόλεμος, με τέτοιο τρόπο, ώστε ο καθένας να εύχεται έτσι να διαταραχθεί η πατρίδα του, αν οπωσδήποτε πρέπει να περι έλθει σε αυτή την κατάσταση. Με πόση πράγματι ευχαρίστηση και οικειότητα ενώθη καν οι πολίτες που είναι από τον Πειραιά και από το Άστυ, πράγμα που δεν το περίμε ναν οι άλλοι Έλληνες, και με πόση μετριοπάθεια σταμάτησαν τον πόλεμο εναντίον αυτών που κατέφυγαν στην Ελευσίνα. Αιτία βέβαια για όλα αυτά δεν είναι άλλη παρά η πραγματική συγγένεια, η οποία κάνει τους πολίτες να αγαπώνται με αγάπη διαρκή και συγγενική όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα. Πρέπει με την ανάμνησή μας να τιμάμε και αυτούς, όσους πέθαναν σε αυτόν τον πόλεμο μαχόμενοι εναντίον αλλήλων, και να τους συμφιλιώνουμε κατά την εορτή αυτή, όπως μπορούμε, με ευχές δηλαδή και με θυσίες, επικαλούμενοι τους θεούς που τους εξουσιάζουν, αφού και εμείς οι ζωντανοί έχουμε συμφιλιωθεί. Άλλωστε δεν σκότωσαν ο ένας τον άλλο από κακία, ούτε από έχθρα, αλλά από κακοτυχία. Και μάρτυρες τούτων είμαστε εμείς οι ζωντανοί. Οι συγγενείς των νεκρών και της μιας και της άλλης παράταξης συγχωρήσαμε ο ένας τον άλλο και για όσα κάναμε και για όσα πάθαμε. Έπειτα, αφού παγιώθηκε η εσωτε ρική ειρήνη, η πόλη απέφυγε να αναμιχθεί σε εξωτερικό πόλεμο. Εναντίων των βαρ βάρων δεν μνησικακούσε, γιατί έπαθαν από αυτή αρκετά σαν εκδίκηση. Αλλά εναντί ον των Ελλήνων είχε μεγάλη αγανάκτηση, ενθυμούμενη, ότι όσα καλά ευεργετήθηκαν από αυτήν τα πλήρωσαν - με ποια αγνωμοσύνη! - συμπράττοντας με τους βαρβάρους και αιχμαλωτίζοντας τον στόλο, που κάποτε τους έσωσε και γκρεμίζοντας τα τείχη τα οποία εμείς θυσιάσαμε για να μη πέσουν τα δικά τους. Πάντως η πόλη αποφασισμένη να μην βοηθήσει πια τους Έλληνες, των οποίων η ελευθερία κινδύνευε είτε από βαρ βάρους είτε από άλλους Έλληνες, πολιτευόταν ανάλογα. Ενώ λοιπόν εφαρμόζαμε αυτή την πολιτική, οι Λακεδαιμόνιοι νομίζοντας πως είχαμε πια πέσει εμείς οι προστάτες της ελευθερίας και ότι ήταν έργο τους πια να κυριαρχήσουν αυτοί πάνω στους άλλους, έβαλαν σε πράξη αυτό το πρόγραμμα. Και τι χρειάζεται να μακρολογώ; Αν ανέφερα όσα επακολούθησαν θα έλεγα γεγονότα όχι παλαιά ούτε καν αναγόμενα σε προη γούμενη γενεά. Από προσωπική μας εμπειρία πράγματι γνωρίζουμε πόσο τρομαγμένοι ήλθαν να ζητήσουν την βοήθεια της πόλης τόσο οι πρώτοι των Ελλήνων Αργείοι και Βοιωτοί και Κορίνθιοι όσο και ο βασιλιάς - το πιο εκπληκτικό όλης αυτής της μεταβο λής - βρέθηκε σε τόσο άσχημη θέση, ώστε να μην έχει από πουθενά αλλού δυνατότη τα σωτηρίας παρά μόνο από αυτήν εδώ την πόλη, την οποία άλλοτε προσπαθούσε να καταστρέψει. Όμως βέβαια, αν ήθελε κανείς να προσάψει μια δίκαιη κατηγορία στην πόλη μας, αυτό μόνο θα είχε να πει στ’ αλήθεια, ότι πάντα είναι πολύ ευσπλαχνική και πρόθυμη να υπηρετήσει τον ασθενέστερο. Ακριβώς και σε εκείνη την περίσταση δεν στάθηκε ικανή να επιμείνει και να διαφυλάξει όσα είχε αποφασίσει, να μη συντρέξει δηλαδή κανέναν από όσους την αδίκησαν, έστω κι αν αυτός διέτρεχε τον κίνδυνο να υποδουλωθεί, αλλά συγκινήθηκε και έδωσε βοήθεια. Και τους μεν Έλληνες με τη δική της συνδρομή έσωσε από τη δουλεία, ώστε έμειναν ελεύθεροι, μέχρις ότου αυτοί πάλι οι ίδιοι προκάλεσαν την υποδούλωσή τους. Τον βασιλιά όμως δεν τόλμησε επίσημα να βοηθήσει σεβόμενη τα τρόπαια του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας και των Πλαταιών, αλλά και μόνο και μόνο που του έστειλε εξόριστους και εθελοντές να τον βοηθήσουν, αναμφισβήτητα τον έσωσε. Αφού δε ανοικοδόμησε τα τείχη της και ναυπήγησε στόλο, έλαβε επίσημα μέρος στον πόλεμο, εφόσον αναγκάσθηκε να πολεμήσει, και αγωνιζόταν εναντίον των Λακεδαιμονίων στο πλευρό των Παρίων. Αλλά ο βασιλιάς φοβήθηκε την πόλη επειδή έβλεπε, ότι οι Λακεδαιμόνιοι εξαντλούνταν στον κατά θα λασσα πόλεμο και, θέλοντας να ξεκοπεί από τη συμμαχία, απαιτούσε να περιέλθουν στην υπηκοότητά του οι Έλληνες που βρίσκονταν σε εκείνη την ήπειρο, τους οποίους πριν είχαν παραδώσει οι Λακεδαιμόνιοι στην εξουσία του. Το έθεσε δε αυτό σαν όρο της συμμαχίας σε μας και με τους άλλους συμμάχους, πιστεύοντας ότι δεν θα θελήσου με τέτοιο πράγμα, ώστε να έχει πρόφαση για την αποστασία του. Και ως προς τους άλλους μεν πλανήθηκε, γιατί συμφώνησαν στην παράδοση και έκαναν συνθήκες και ορκίσθηκαν οι Κορίνθιοι και οι Αργείοι και οι Βοιωτοί και οι άλλοι σύμμαχοι, ότι θα παραδώσουν τους Έλληνες που βρίσκονταν σε εκείνη την ήπειρο, εφόσον ο βασιλιάς επρόκειτο να τους δίνει χρήματα. Και μόνοι εμείς δεν τολμήσαμε ούτε να παραδώσου με Έλληνες, ούτε να κάνουμε όρκους μαζί του. Τόσο σταθερή και αμόλυντη και από τη φύση της μισοβάρβαρη είναι η γενναιότητα και η ελευθερία της πόλης, γιατί είμαστε γνήσιοι Έλληνες και ανόθευτοι από βαρβαρικό αίμα. Γιατί δεν ζουν στην κοινωνία μας Πέλοπες ή Κάδμοι ή Αίγυπτοι και Δαναοί και άλλοι πολλοί, οι οποίοι συμβατικά είναι Έλληνες, ενώ από καταγωγή είναι βάρβαροι. Εμείς μένουμε αυτούσιοι Έλληνες όχι βα ρβαρόμεικτοι και γι’ αυτό έχει εγχαρακτεί στην πόλη έντονο το μίσος κατά των ξένων φυλών. Το γεγονός όμως είναι ότι και πάλι βρεθήκαμε απομονωμένοι, γιατί δεν θέλα με να κάνουμε το αισχρό και ανόσιο έργο να παραδώσουμε Έλληνες σε βάρβαρους. Φθάσαμε λοιπόν στην ίδια περίπτωση, η οποία και πριν έγινε αιτία να ηττηθούμε στον πόλεμο, αλλά με τη βοήθεια του θεού αυτή τη φορά σταματήσαμε τον πόλεμο με τις πιο καλές συνθήκες από ποτέ πριν. Γιατί σταματήσαμε τις εχθροπραξίες διατηρώντας τον στόλο και τα τείχη και τις αποικίες μας έτσι ώστε ικανοποιημένοι τις έπαυσαν και οι εχθροί. Χάσαμε όμως και στον πόλεμο αυτό γενναίους άνδρες. Αυτούς που σκοτώ θηκαν στην Κόρινθο λόγω εδαφικής δυσχέρειας και όσους από προδοσία έπεσαν στο Λέχαιο. Γενναίοι υπήρξαν και όσοι ελευθέρωσαν τον βασιλιά και όσοι εκδίωξαν τους Λακεδαιμόνιους από τη θάλασσα. Αυτούς επαναφέρω στην ανάμνησή σας και σεις πρέπει να επαινείτε μαζί μου και να τιμάτε αυτούς τους άνδρες. Και όσα μεν έργα των ανδρών αυτών ανέφερα, που τάφηκαν εδώ, καθώς και των άλλων, όσοι έπεσαν υπέρ της πόλης μας, είναι βέβαια έργα πολλά και υπέροχα, αλλά ακόμη περισσότερα και θαυμαστότερα είναι όσα έχω παραλείψει.. Γιατί δεν θα αρκούσαν πολλές μέρες και νύχτες σ’ αυτόν, που θα ήθελε να τα διηγηθεί όλα. Κάθε ένας λοιπόν οφείλει με την ανάμνηση των έργων τους να παρακινεί τους απογόνους των νεκρών αυτών να μην εγκαταλείπουν την τάξη των προγόνων, όπως έχουν καθήκον να μην εγκαταλείπουν την τάξη τους στον πόλεμο και να μην οπισθοχωρούν νικημένοι από δειλία. Εγώ βέβαια και τώρα παρακινώ σε αυτό εσάς, τα παιδιά γενναίων ανδρών, και στο μέλλον, όπου συναντώ κανένα από εσάς, θα σας υπενθυμίζω και με επιμονή θα σας συμβουλ εύω να είσθε πρόθυμοι για τις γενναιότατες πράξεις. Στην δε παρούσα περίσταση είναι δίκαιο να σας πω όσα οι πατέρες σας, όταν βρέθηκαν μπροστά στο θάνατο, μας παρά γγειλαν να λέμε εμείς στους ζωντανούς, λόγια που είπαν, όταν επρόκειτο να αντιμετω πίσουν τον κίνδυνο. Θα σας πω και όσα άκουσα από το στόμα τους και, συμπεραίνο ντας από τα λόγια τους, θα πω εξ ονόματός τους όσα περίπου θα έλεγαν τώρα αυτοί, αν επανέρχονταν στη ζωή. Εσείς θα υποθέσετε ότι ακούτε από εκείνους τους ίδιους όσα σας λέω. Έλεγαν λοιπόν τα εξής: Παιδιά, αυτή καθ’ αυτήν τη παρούσα στιγμή αποδεικνύεται ότι είσθε γεννημένοι από ανδρείους πατέρες. Εμείς έχουμε την δυνατό τητα να σώσουμε όπως όπως τη ζωή μας, αλλά εν τούτοις προτιμάμε πιο καλά να πεθά νουμε ένδοξα παρά να ρίξουμε στο όνειδος εσάς τους απογόνους μας και να ντροπιά σουμε τους πατέρες και τους προγόνους μας όλους, πεισμένοι, ότι δεν αξίζει να ζει εκεί νος που ντροπιάζει τους δικούς του και ότι αυτόν τον άνθρωπο δεν τον αγαπά ούτε άνθρωπος κανείς ούτε θεός, ούτε στη γη ούτε κάτω από τη γη μετά από το θάνατό του. Πρέπει λοιπόν ενθυμούμενοι τα λόγια μας, να εκτελείτε με ανδρεία το έργο σας, έστω και αν επιδίδεστε σε άλλη παρά σε πολεμική ασχολία, και να ξέρετε, ότι ο πλού τος που αποκτήθηκε με ανανδρία δεν φέρνει ευτυχία σ’ αυτόν που τον κατέχει. Γιατί αυτός πλουτίζει για άλλον και όχι για τον εαυτό του. Ούτε το σωματικό κάλλος και η δύναμη φαίνονται να έχουν την αξία που τους αρμόζει, όταν είναι προσόντα ενός δει λού, αλλά απεναντίας κάνουν παραφωνία και αποκαλύπτουν περισσότερο το ελάττω μα και ξεσκεπάζουν τη δειλία. Και κάθε πνευματική επίδοση, όταν χωρίζεται από την δικαιοσύνη και την άλλη αρετή, φαίνεται πανουργία και όχι σοφία. Γι’ αυτό να προς παθείτε και στα πρώτα και στα τελευταία και σε όλη σας τη ζωή να στρέφετε όλη την προθυμία με όλους τους τρόπους σε αυτό: πώς να ξεπεράσετε και εμάς και τους προ γόνους στην δόξα. Αλλιώς, να ξέρετε ότι, αν εμείς σας ξεπερνάμε στην αρετή, αυτή η υπεροχή μας μας δίνει ντροπή, ενώ αν είμαστε κατώτεροί σας, αυτό μας κάνει ευτυ χισμένους. Θα γίνουμε εμείς οι νικημένοι και σεις οι νικητές αν εσείς βάλετε σαν σκο πό της ζωής σας, να μην καταχραστείτε τη δόξα των προγόνων σας και να μην την ξοδέψετε, συναισθανόμενοι ότι για έναν άνδρα ο οποίος δίνει κάποια αξία στον εαυτό του, δεν υπάρχει άλλο αισχρότερο πράγμα παρά να εμφανίζεται τιμώμενος, όχι για τα προσωπικά του έργα αλλά για δόξα προγόνων. Βέβαια είναι για τους μεταγενέστερους καλός και μεγαλοπρεπής θησαυρός και υπάρχουν προγονικές τιμές. Αλλά είναι άνανδ ρο και αισχρό να χρησιμοποιεί κανείς έναν θησαυρό, είτε χρημάτων είτε τιμών, επειδή ο ίδιος δεν έχει δικά του αποκτήματα και ένδοξα έργα, και να μην τον παραδίνει στους απογόνους του. Και αν μεν επιδιώξετε αυτά στη ζωή σας, θα έλθετε κοντά μας αγαπη μένοι προς αγαπημένους, όταν σας φέρει η κοινή μας μοίρα. Αν όμως αμελήσετε και φανείτε δειλοί, κανείς δεν θα σας υποδεχθεί με προθυμία. Για τα παιδιά ας τελειώσει με αυτά ο λόγος μου. Όσοι δε έχουμε πατέρες και μητέρες, οφείλουμε πάντα να τους παρηγορούμε, ώστε να υπομένουν όσο το δυνατόν πιο γαλήνια την συμφορά, αν τυ χόν συμβεί να έλθει το κακό, και να μην παρασυρόμαστε σε θρήνους μαζί τους. Γιατί δεν θα έχουν ανάγκη από άλλον για να νοιώσουν την λύπη τους. Θα είναι αρκετή η δυστυχία που τους ήρθε, για να το κάνει από μόνη της αυτό. Απεναντίας σαν γιατροί και παρήγοροι του πόνου τους να τους θυμίζουμε ότι οι θεοί έχουν εισακούσει τις μεγαλύτερες προσευχές τους. Δεν εύχονταν βέβαια να αποκτήσουν αθάνατα παιδιά, αλλά ενάρετα και δοξασμένα. Και τα πέτυχαν αυτά, τα οποία είναι και τα μεγαλύτερα αγαθά. Εξ άλλου δεν είναι εύκολο σε θνητό άνθρωπο να του πηγαίνουν όλα στη ζωή κατά τη δική του απόφαση. Και αν μεν υπομένουν με θάρρος τις συμφορές, θα φαν ούν ότι πράγματι είναι πατέρες ανδρείων παιδιών και αυτοί επίσης ανδρείοι. Αν όμως αφήσουν να τους νικήσει η λύπη, θα προκαλέσουν υποψία, ή ότι δεν είναι γονείς μας ή ότι ψεύδονται όσοι μας επαινούν. Αλλά ούτε το ένα ούτε το άλλο πρέπει να τίθεται σε αμφισβήτηση, αλλά εκείνοι πιο πολύ να γίνονται οι δικοί μας επαινετές με τη δια γωγή τους, αποδεικνύοντας με ολοφάνερο τρόπο ότι πράγματι είναι πατέρες άνδρες ανδρών. Πράγματι το απόφθεγμα “Μηδέν άγαν” που λέγεται τόσους αιώνες θεωρείται σωστή φράση. Και αλήθεια εκφράζει μια λαμπρή σκέψη. Γιατί ο άνθρωπος, ο οποίος έχει εξαρτήσει από τον εαυτό του όλους τους συντελεστές, που οδηγούν στην ευτυχία ή κοντά στην ευτυχία, και δεν αφήνει να ταλαντεύονται σε άλλους ανθρώπους, των οποίων η ατυχία ή η δυστυχία αναγκαστικά επηρεάζει και τη δική του διάθεση, αυτός είναι ο σώφρων και αυτός ο ανδρείος και ο φρόνιμος. Αυτός, και όταν αποκτά χρήμα τα και παιδιά, και όταν τα χάνει, θα πείθετε εντελώς σε αυτό το παράγγελμα. Τέτοιοι άνθρωποι του μέτρου να είναι και οι δικοί μας γονείς. Το απαιτούμε αυτό και το θέλου με και το τονίζουμε. Τέτοιοι αναδεικνυόμαστε κι εμείς τώρα. Δεν αγανακτούμε ούτε κυριευόμαστε από φόβο εξ αιτίας του γεγονότος ότι όταν χρειαστεί πρέπει να θυσιά σουμε τη ζωή μας. Παρακαλούμε λοιπόν τους πατέρες και τις μητέρες μας να περά σουν την υπόλοιπη ζωή τους εφαρμόζοντας την ίδια ακριβώς αρχή και να ξέρουν ότι δεν θα μας ευχαριστήσουν καθόλου με τους θρήνους και με τους οδυρμούς τους. Τουναντίον, αν έχουν οι νεκροί κάπως την αίσθηση των ζωντανών, θα μας δυσαρε στήσουν πολύ, αν βασανίζουν τον εαυτό τους και αν κάμπτονται από τις συμφορές. Ενώ, αν πενθούν με υπομονή και με μέτρο, θα μας δίνουν τη μεγαλύτερη ευχαρίστη ση. Γιατί η δική μας ζωή, ναι μεν θα τελειώσει, αλλά θα τελειώσει με το τέλος που είναι το ωραιότερο για ανθρώπινη ζωή, ώστε μάλλον να τιμάτε παρά να θρηνείτε τον θάνατο αυτής. Εάν δε οι γονείς μας αφιερώσουν την φροντίδα τους στο να προστατεύ ουν και να τρέφουν τις γυναίκες και τα παιδιά μας, θα ξεχνούν και θα ζουν καλύτερα και λογικότερα και αγαπητότερα σε μας. Αρκούν αυτά σαν μηνύματα εκ μέρους μας προς τους δικούς μας. Προς δε τους συμπολίτες μας θα είχαμε να απευθύνουμε την παράκληση να μας φροντίζουν τους πατέρες και τους γιούς μας, αυτούς μεν εκπαι δεύοντας στην κοσμιότητα, εκείνους δε τρέφοντας αξιοπρεπώς στα γηρατειά τους. Αλλά τώρα ξέρουμε ότι, και αν δεν τους παρακαλέσουμε, αυτοί θα πάρουν την φροντίδα που τους αξίζει. Λοιπόν, παιδιά και γονείς των πεσόντων, αυτά μας ανέθε σαν εκείνοι να πούμε και εγώ όσο μπορώ πιο πρόθυμα σας τα διαβιβάζω. Και σας παρακαλώ εκ μέρους τους, εσείς οι γιοί να μιμηθείτε τους πατέρες σας. Εσείς οι γονείς να μην αποθαρρύνεστε, γιατί εμείς και σαν ιδιώτες και σαν κράτος θα φροντίσουμε για τα γηρατειά σας και θα παρέχουμε την προστασία μας στον καθένα, οποιονδήποτε συγγενή εκείνων, όπου κάθε ένας μας τον συναντά. Ως προς την πόλη ξέρετε και σεις οι ίδιοι με ποιον τρόπο φροντίζει για τους συγγενείς αυτών που σκοτώθηκαν σε πόλεμο, ότι δηλαδή με ειδικούς νόμους προστατεύει τα παιδιά και τους γονείς τους και έχει αναθέσει σε έναν από τους πιο σπουδαίους άρχοντες να προσέχει περισσότερο, απ’ ό,τι κάνει για τους άλλους πολίτες, μήπως αδικηθούν οι πατέρες και οι μητέρες αυτών. Συνεισφέρει δε και αυτή στη συντήρηση των παιδιών τους, πρόθυμη να τα κάνει να ξεχάσουν όσο το δυνατό περισσότερο την ορφάνια τους. Η πόλη παίρνει απέναντί τους θέση πατέρα, εφ’ όσον είναι ακόμη παιδιά, και, όταν φθάσουν στο όριο της ανδρικής ηλικίας, τα αποδίδει στην οικογένειά τους, αφού τα εφοδιάσει με πλήρη οπλισμό. Με αυτό προσπαθεί να τους δείξει και να τους υπενθυμίσει τα έργα του πατέ ρα τους, δίνοντας σε αυτά τις αξίες της πατρικής αρετής, ενώ εξάλλου γίνεται καλός οιωνός να εγκαινιάζει ο νέος στολισμένος με όπλα την είσοδό του στην πατρική εστία, την οποία αναλαμβάνει με σθένος να κυβερνήσει. Τους ίδιους τους πεσόντες δε σταμα τά να τιμά ποτέ. Κάθε χρόνο τελεί γι’ αυτούς, όλους μαζί, όσα καθιερωμένα γίνονται για τον καθένα εκ μέρους της οικογένειάς του, και εκτός από αυτά, οργανώνει αγώνες γυμναστικούς και ιππικούς και μουσικής κάθε είδους. Και εν γένει απέναντι μεν στους αποθανόντες έχει λάβει θέση υιού και κληρονόμου, απέναντι δε στους γιους θέση πα τέρα, απέναντι στους γονείς και τους άλλους συγγενείς θέση κηδεμόνα, προστατεύοντ ας πάντα αυτούς με κάθε τρόπο. Με αυτές τις σκέψεις πρέπει να υπομένετε καρτερικό τατα την συμφορά. Γιατί έτσι θα είσθε αγαπητότεροι και στους πεθαμένους και στους ζωντανούς και σεις οι ίδιοι ευκολότερα θα μπορέσετε και την πόλη να υπηρετείτε και την προστασία της να δέχεσθε. Και τώρα πια, αφού σύμφωνα με το έθιμο θρηνήσετε τους νεκρούς εσείς και όλοι οι άλλοι, να διαλυθείτε.
- Ορίστε, Μενέξενε, αυτός είναι ο λόγος της Ασπασίας της Μιλήσιας.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Μα τον Δία, Σωκράτη, πράγματι καλότυχη παρουσιάζεις την Ασπασία, αν αυτή, μια γυναίκα, κατορθώνει να συνθέτει τέτοιους λόγους.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Αν δεν πιστεύεις, έλα μαζί μου και θα ακούσεις την ίδια να μιλάει.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Έχω συναντήσει εγώ πολλές φορές την Ασπασία και ξέρω ποια είναι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Λοιπόν; Δεν την θαυμάζεις και δεν της είσαι ευγνώμων τώρα γι’ αυτόν τον λόγο που άκουσες;
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Βεβαίως, Σωκράτη, γι’ αυτόν τον λόγο είμαι καταϋποχρεωμένος σε εκείνη ή σε εκείνον, όποιος και αν είναι αυτός που σου τον είπε. Αλλά προπάντων οφείλω πολύ ευγνωμοσύνη σε αυτόν που μου τον απήγγειλε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ωραία! Πρόσεχε μόνο μη με προδώσεις, ώστε και πάλι να σου λέω πολλούς και ωραίους της λόγους πολιτικούς.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Μη σε νοιάζει, δεν θα σε προδώσω. Μόνο να μου τους λες.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Φυσικά θα στους λέω.