ΜΙΛΗΣΤΕ !!! ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ !!!

ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ 45 ΧΡΟΝΙΑ !!! ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΩΤΗΡΕΣ - ΣΤΑΥΡΩΤΕΣ !!! ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ και ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΟΛΑ τα ΑμεΑ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣΕΙ ΣΕ 100 ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΟΜΗΡΟΥΣ τα ΔΕ ΑμεΑ να τα ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΠΕΤΑΜΕΝΑ.ΑΙΣΧΟΣ Κ ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΑΠΙΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΕΛΕΙΑ !!! http://users.otenet.gr/~fracisko/
ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΖΗΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΑ ΜΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΧΡΟΝΩΝ ΟΛΟΙ ΚΟΦΕΥΑΝ !!!ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΠΑΕΩΝ Κ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΟΥΜΡ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΣΩΠΑΙΝΟΥΝ ΟΛΟΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΟΛΈΥΕΙ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ Κ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΑΛΛΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΙ ΚΑΠΟΙΟΙ. ΑΛΛΙΩΣ !!!ΦΙΛΙΚΑ Κ ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ. Ελευθέριος Φραγκίσκος Κουνάνης.

Σήμερα που βγήκε στη δημοσιότητα η έκθεση της Αγγλίδας φυσιοθεραπεύτριας ΕΘΕΛΟΝΤΡΙΑΣ στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων (ΚΕΠΕΠ)Λεχαινών,σπεύσατε δακρύβρεχτοι κ αιφνιδιασμένοι δήθεν να σχίσετε τα ιμάτιά σας.κ.κ. (κεριά και λιβάνια) Υπουργέ, Γραμματείς, Φαρισαίοι ,δημοσιογράφοι κ ΜΜΕ γενικώς κι αδιακρίτως ;;;;;

Που ήσασταν και κυρίως τι κάνατε;
Και σεις κυρία Δ/σα του Ιδρύματος Γιατί δεν βγήκατε δημόσια να καταγγείλετε το δράμα του ΚΕΠΕΠ και να παραιτηθείτε ακόμη , μόνο θάψατε το θέμα να περάσει όπως-όπως ;;;

όταν :
---- Πάνω από τριάντα αθώες παιδικές ψυχές με ειδικές ανάγκες έχουν «δραπετεύσει», από το 1988 μέχρι σήμερα, από το «κολαστήριο» του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας, αθόρυβα χωρίς οι αρμόδιοι να δημοσιοποιήσουν τα αίτια και τις ακριβείς συνθήκες του θανάτου τους και όσες φορές ο θάνατος πήρε δημοσιότητα και έγινε αντικείμενο δημοσιογραφικής έρευνας, κι αποκαλύφθηκαν το δράμα που βιώνουν οι περιθαλπόμενοι στο ίδρυμα και η αναλγησία των αρμοδίων ;;;

όταν:
----Τον Μάιο του 2006 η «Ε» αποκάλυψε τον φριχτό θάνατο ενός 15χρονου αγοριού που φιλοξενούνταν στο ΚΕΠΕΠ. Το παιδί βρέθηκε νεκρό στο κρεβάτι του και, σύμφωνα με την έκθεση νεκροψίας-νεκροτομής, ο θάνατός του προήλθε από πνιγμό λόγω της απόφραξης του λάρυγγά του από σπόγγο! Στο στομάχι του νεκρού παιδιού βρέθηκαν κομμάτια από αφρολέξ, σπάγγοι και μικρά σύρματα! Για εκείνο το περιστατικό παραπέμφθηκαν σε δίκη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Αμαλιάδας συνολικά είκοσι τρεις εργαζόμενοι με την κατηγορία της «ανθρωποκτονίας από αμέλεια περισσότερων προσώπων». Η εκδίκαση της υπόθεσης δεν έχει γίνει ακόμη καθώς η δίκη έχει αναβληθεί. ;;;;


όταν:
-----Στις 7/9/2005 βρέθηκε στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών κακοποιημένο με κάταγμα στον μηρό ένα κοριτσάκι αλβανικής καταγωγής. Η ΕΔΕ που ακολούθησε δεν επέρριψε ευθύνες. Ομως η Δικαιοσύνη παραπέμπει σε δίκη συνολικά είκοσι πέντε άτομα με τις κατηγορίες της σωματικής βλάβης από αμέλεια από υπόχρεους κατά συρροή και μη και παράβαση καθήκοντος. Η εκδίκαση της υπόθεσης δεν έχει γίνει ακόμη καθώς η δίκη έχει αναβληθεί.;;;

Όταν :
-----Στις 13/4/2007 και 1/4/2009. Άλλη μία δίκη σε βάρος δύο πρώην διοικητών του ιδρύματος και δύο στελεχών της διοίκησης για παράβαση καθήκοντος κατ' εξακολούθηση βρίσκεται ακόμη σε εκκρεμότητα. Η υπόθεση αφορά την άθλια εικόνα που παρουσίαζε το ίδρυμα σε όλα τα επίπεδα από το 2006 μέχρι το 2009 με βάση τις «εκθέσεις-φωτιά» της Διεύθυνσης Υγείας και Πρόνοιας, και συγκεκριμένα του Τμήματος Δημόσιας Υγιεινής και Υγειονομικού Ελέγχου, που συντάχθηκαν έπειτα από αυτοψία
ειδικών υπαλλήλων ;;;;

Και τέλος που είσαστε κι αυτήν την ώρα κκ. Αξιότιμοι κατά τα άλλα Δικαστές-να ανασύρετε, τις θαμμένες υποθέσεις ,να εκδικασθούν κ να τιμωρηθούν παραδειγματικά ΟΣΟΙ ένοχοι κακοποίησης κ παραμέλησης δυστυχισμένων,ξεχασμένων από Θεό κι ανθρώπους παιδιών ;
Περάστε όλοι εν χορώ μιας σύγχρονης Ελληνικής Τραγωδίας να πάρετε το ΠΑΓΩΤΌ σας από τον http://astrojoggi.pblogs.gr/2011/02/ligo-pagwto.html πριν ανοίξουν οι ουρανοί κι αδειάσει ο Θεός τόνους παγωμένο χαλάζι στις νεκρο-κεφαλές σας,μπας και κυλίσει αίμα μέσα τους,ζωντανέψει την Ανθρωπιά κ σεβαστείτε,υπερασπιστείτε τη ζωή αθώων κι ανυπεράσπιστων παιδιών που εκτός της αναπηρίας τους έχουν την ατυχία να μην είναι ΔΙΚΑ σας.

`````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ της Αγγλίδας φυσιοθεραπεύτριας, αποφοίτου του Πανεπιστημίου Κάρντιφ, που εργάστηκε ως εθελόντρια στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων (ΚΕΠΕΠ) από τις 26 Ιουλίου έως και τις 18 Δεκεμβρίου 2009. Η ίδια, για λόγους σεμνότητας αλλά και επαγγελματικής ευσυνειδησίας, ζήτησε να μη δημοσιευτεί το όνομά της (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ η οποία τη έφερε στο φως της δημοσίοτητας την 16.2.2011 με το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ reportaz Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ )
---Κατά τη διάρκεια της εθελοντικής μου εργασίας στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών στην Ελλάδα, σοκαρίστηκα από το μέγεθος του πόνου των παιδιών, πόνος που πιστεύω ότι μπορεί να εξαλειφθεί σε μια ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα.
----Τα περισσότερα παιδιά παραμένουν στα κρεβάτια τους 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, εκτός από την ώρα που βρίσκονται στο ντους ή είναι τυχερά και τα επιλέγουν οι εθελοντές για να παίξουν μαζί τους.
Ορισμένα από τα παιδιά μασούν τα ρούχα τους και δαγκώνουν τα χέρια τους. Αυτό έχει αποτέλεσμα να τα δένουν στα κρεβάτια τους για να αποφευχθεί ο αυτοτραυματισμός- βέβαια έτσι προκαλούνται πληγές στα δεμένα άκρα. Ως θεραπεύτρια θεωρώ ότι αυτές οι συνθήκες δεν είναι μόνο μη αποδεκτές αλλά και ηθικά απαράδεκτες.
----Ως φυσιοθεραπεύτρια, έχω μάθει και το πιστεύω ότι η φυσιοθεραπεία είναι μια διαδικασία που προωθεί, διατηρεί και αποκαθιστά τη φυσική, ψυχολογική και κοινωνική βελτίωση των ανθρώπων, ανάλογα με τις διαφορές τις υγείας τους. Και τα 75 παιδιά στο ΚΕΠΕΠ θα ήταν καλύτερα αν έκαναν φυσιοθεραπεία.
Λίγα "τυχερά" παιδιά κάνουν ημίωρες συνεδρίες φυσιοθεραπείας την εβδομάδα, αλλά αυτό εξαρτάται από το εάν οι θεραπευτές επιθυμούν να εργαστούν με τα παιδιά και εάν οι εθελοντές θα τα πάνε στους θεραπευτές. Είναι απαράδεκτο ότι μόνο το 16% των παιδιών κάνουν φυσιοθεραπεία
----Τα προβλήματα πολλών παιδιών έχουν χειροτερεύσει γιατί κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί τους. Το κέντρο χαρακτηρίζεται από την έλλειψη δημιουργικότητας και καινοτομίας, έχει ελάχιστους πόρους και τα παιδιά είναι σοβαρά παραμελημένα για μεγάλες περιόδους, γεγονός που επιδεινώνει την κατάστασή τους.
Οι εργαζόμενοι φοβούνται τα ατυχήματα σε τέτοιο βαθμό ώστε αυτός ο φόβος κυριαρχεί και μπαίνει σε δεύτερη μοίρα η φυσική και η πνευματική υγεία των παιδιών. Γνωρίζω ότι η θεραπεία δεν μπορεί να τα γιατρέψει, αλλά μπορεί να τους προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής - ακόμη και η προσπάθεια να μη χειροτερεύσει η κατάστασή τους και να ζουν με άνεση θα ήταν ένα σημαντικό βήμα
.-----»Ενα από τα παραδείγματα που θλίβει τους εθελοντές είναι αυτό ενός 9χρονου κοριτσιού. Υποφέρει από οστεοπόρωση- τα κόκαλά της είναι εύθραυστα και έχουν σπάσει αρκετές φορές. Το προσωπικό φοβάται τόσο πολύ ότι αυτό θα συμβεί και πάλι ώστε έχουν τοποθετήσει το παιδί ανάσκελα δεμένο σε ένα κλουβί, με τα χέρια του δεμένα στις δύο πλευρές του κλουβιού. Στους εθελοντές δεν επιτρέπεται να τη βγάλουν από το κλουβί και ποτέ δεν παίζει ούτε και βγαίνει από το κτίριο. Είναι ένα παιδί γεμάτο αγάπη που υποφέρει, αλλά γελά και ανταποκρίνεται όταν χοροπηδάμε μπροστά από το κλουβί της- δυστυχώς όμως αυτή είναι η μόνη ευχαρίστηση που μπορεί να αντλήσει για λίγα λεπτά κάθε μέρα. Ενα απλό αλλά σημαντικό βήμα για τη βελτίωση της καθημερινότητάς της θα είναι να υπάρχει μια τέτοια δραστηριότητα κάθε μέρα.
-------»Αλλο παράδειγμα είναι αυτό ενός νεαρού άνδρα (24 ετών) που έχει σύνδρομο Ντάουν και εγκεφαλικές βλάβες. Λόγω της κατάστασής του και της έλλειψης θεραπείας δεν μπορεί να στηριχθεί στα πόδια του - έχουν εξασθενήσει οι αστράγαλοι. Ομως, με βοήθεια μπορεί να περπατήσει και το χαμόγελό του όταν τα καταφέρνει είναι το πιο ξεκάθαρο σημάδι ότι μπορεί να πετύχει πράγματα και να βελτιωθεί. Οι φυσιοθεραπευτές δεν είναι βέβαιοι εάν θα πρέπει να επιτρέψουν στους εθελοντές να τον βοηθούν να περπατά, λόγω της αστάθειας. Κι όμως μια απλή διαδικασία, με χρήση ειδικών παπουτσιών για να σταθεροποιηθούν οι αστράγαλοί του, θα είχε αποτέλεσμα να μπορεί να περπατά σταδιακά μόνος του με ασφάλεια.
Οι θεραπευτές αναφέρουν ότι αυτό το παιδί περιμένει για ραντεβού σε νοσοκομείο για περισσότερο από ένα χρόνο. Δεν μοιάζει κανείς να βιάζεται ώστε να αποκτήσει ειδικά παπούτσια ή να κάνει φυσιοθεραπεία. Πώς θα καλυφθούν οι βασικές ανάγκες του παιδιού, και τα δικαιώματά του, ώστε να μπορεί να βαδίσει και να πετύχει ακόμη περισσότερα;
-----»Πολλά από τα «παιδιά» είναι πάνω από 20 χρόνων και οι πιθανότητες βελτίωσης φθίνουν με την ηλικία. Κι όμως υπάρχουν δυνατότητες για βελτίωση της καθημερινότητάς τους, και για να διασφαλιστεί ότι η κατάσταση των πιο νέων παιδιών βελτιώνεται. Για παράδειγμα, πολλά παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν τα χέρια τους και με ειδική θεραπεία θα μπορούν να κάνουν κάποια πράγματα, όπως να τρώνε μόνα τους και να βγάζουν τα έντομα από το πρόσωπό τους. Ορισμένα μπορούν να κινούν σε κάποιο βαθμό τα πόδια τους και με θεραπεία θα μπορούν να κινούνται ή να μην πονούν τόσο, και γενικά να βελτιωθεί η ζωή τους.
------Δεν μπορώ να συνεχίσω την επαγγελματική μου καριέρα γνωρίζοντας ότι αυτά τα παιδιά δεν έχουν τίποτε, ενώ υπάρχουν άλλοι που θα ήθελαν να βοηθήσουν εάν ήταν ενήμεροι για την κατάσταση. Πώς μπορεί μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υποτίθεται αναπτυγμένη, να επιτρέπει τέτοιες συνθήκες;